• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ضِغْث (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





ضَغْث (به فتح ضاد) از واژگان قرآن کریم به معنای مخلوط کردن است.
ضِغْث (به کسر ضاد) به معنای دسته علف خشک، دسته ترکه یا ترکه نرم یا دسته ریحان و امثال آن و نیز به معنی امر مختلط و حدیث مختلط است



ضَغْث به معنای مخلوط کردن است.
«ضَغَثَ‌ الْحَدِیثَ‌ ضَغْثاً: خَلَطَهُ» چنان‌که در الصحاح و اقرب الموارد گفته است.
ضِغْث به معنای دسته علف خشک، دسته ترکه یا ترکه نرم یا دسته ریحان و امثال آن و نیز به معنی امر مختلط و حدیث مختلط است، چنان‌که اقرب الموارد به معنی اخیر تصریح کرده است.



به مواردی از ضِغْث که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - ضِغْثاً (آیه ۴۴ سوره ص)

(وَ خُذْ بِیَدِکَ‌ ضِغْثاً فَاضْرِبْ بِهِ وَ لا تَحْنَثْ)
یعنی «دسته علف خشک یا ترکه برگیر و با آن بزن و نقض عهد مکن.»


۲.۲ - اَضْغاثُ‌ (آیه ۴۴ سوره یوسف)

(قالُوا اَضْغاثُ‌ اَحْلامٍ وَ ما نَحْنُ بِتَاْوِیلِ الْاَحْلامِ بِعالِمِینَ)
«گفتند: آمیخته‌هایی است از خواب‌های پریشان و ما به تعبیر چنین‌ خواب‌ها واقف نیستیم.»
اضغاث جمع ضغث به معنی دسته‌ها و مختلط‌ها است و احلام جمع حلم (بر وزن عنق و قفل) به معنی خواب پریشان است، اضافه اضغاث به احلام به معنی «من» می‌باشد، یعنی «اضغاث من احلام»، الف و لام احلام، عهد ذکری و اشاره به اضغاث و احلام ما قبل است؛ آیه‌ ۵ سوره انبیاء همین‌طور است.


۲.۳ - اَضْغاثُ‌ (آیه ۵ سوره انبیاء)

(بَلْ قالُوا اَضْغاثُ‌ اَحْلامٍ بَلِ افْتَراهُ بَلْ هُوَ شاعِرٌ.)
(آن‌ها گفتند: «[آن‌چه محمد آورده وحی نیست؛] بلکه خواب‌هایی آشفته است؛ اصلًا آن را به دروغ به خدا بسته؛ بلکه او یک شاعر است؛ اگر راست می‌گوید باید معجزه‌ای برای ما بیاورد؛ همان‌گونه که پیامبران پیشین با معجزات فرستاده شدند».)
که در «شعر» مشروحا گذشت.
باید دانست معنی اولی که اختلاط باشد در ضغث ملحوظ است، لذا اقرب الموارد آن‌را دسته علف که تر و خشک به هم مخلوط شده معنی کرده است.



به موردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۳.۱ - ضِغْثٌ - خطبه ۵۰ (اختلاط حق و باطل)

امام علی (صلوات‌الله‌علیه) درباره مخلوط شدن حق و باطل فرموده است:
«وَ لكِن يُؤْخَذُ مِنْ هذا ضِغْثٌ، وَ مِنْ هذا ضِغْثٌ، فَيُمْزَجانِ.»
«و لیکن مشتی از حق و مشتی از باطل گرفته و به هم مخلوط می‌شود و در این‌جاست که شیطان بر دوستانش مسلط می‌شود.»



۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۹۰-۱۹۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۰۹.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۲۵۷.    
۴. جوهری، ابونصر، الصحاح‌ تاج اللغة و صحاح العربیه، ج۱، ص۲۸۶.    
۵. شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۳، ص۳۰۹.    
۶. شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۳، ص۳۰۹.    
۷. ص/سوره۳۸، آیه۴۴.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۳۲۱.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۲۱۰.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۱۱۳.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۴۶.    
۱۲. یوسف/سوره۱۲، آیه۴۴.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۲۵۵.    
۱۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۱۸۷.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۲۲۹.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۳۶۴.    
۱۷. انبیاء/سوره۲۱، آیه۵.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۲۲.    
۱۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۳۵۳.    
۲۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۲۵۲.    
۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۹۸.    
۲۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۶۳.    
۲۳. شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۳، ص۳۰۹.    
۲۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۱۱۰، خطبه ۵۰.    
۲۵. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۹۵، خطبه ۵۰.    
۲۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۸۸، خطبه ۵۰.    
۲۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۱۰.    
۲۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۲۸۵.    
۲۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۲۸۶.    
۳۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۲، ص۵۶۴.    
۳۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۴، ص۲۹۶.    
۳۲. ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۳، ص۲۴۰.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ضغث»، ج۴، ص۱۹۰-۱۹۱.    






جعبه ابزار