• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صَوْح (مفردا‌ت‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





صَوْح (به فتح صاد) از واژگان نهج البلاغه به معنای خشک شدن، خشک کردن، شکافتن و شکافته شدن آمده است. حضرت علی (علیه‌السلام) در دعای استسقاء و علم آموزی از دریای معلوماتش از این واژه استفاده نموده است.



صَوْح به معنای خشک شدن، خشک کردن و نیز خشک شدن بالای علف‌ها با آن‌که پائین آنها خشک نشده آمده است و نیز به معنی شکافتن و شکافته شدن آمده است.
سید رضی می‌گوید: «یُقال انْصَاحَ النبت و صاح و صوّح: اِذا جَفَّ و یبس»


• امام (صلوات‌الله‌علیه) در دعای استسقاء فرموده است:«اللَّهُمَّ قَدِ انْصَاحَتْ جِبَالُنَا، وَاغْبَرَّتْ أَرْضُنَا، وَهَامَتْ دَوَابُّنَا» «خدایا کوه‌های ما خشکیده، زمین تیره خاک گردیده و حیوانات ما عطشان و بی‌آب شده‌اند.»
• امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره علم آموختن از دریای معلوماتش فرموده است:«فَبَادِرُوا الْعِلْمَ مِنْ قَبْلِ تَصْوِيحِ نَبْتِهِ» «به سوی علم بشتابید پیش از آنکه گیاه آن خشک شود.» تصویح لازم و متعدی هر دو آمده است.


این ماده دو بار در « نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۵۱۶.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۲، ص۳۸۹.    
۳. فراهیدی، خلیل بن احمد، العین، ج۳، ص۲۶۹.    
۴. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۲، ص۳۸۹.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر،نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ج۱، ص۲۵۴.    
۶. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۶۴، خطبه ۱۱۴.    
۷. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۲۲۵، خطبه ۱۱۳.    
۸. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۷۱، خطبه ۱۱۵.    
۹. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۷، ص۲۶۲.    
۱۰. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۳۵، خطبه ۱۰۴.    
۱۱. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۲۰۲، خطبه ۱۰۳.    
۱۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۵۲، خطبه ۱۰۵.    
۱۳. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۷، ص۱۶۷.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «صوح»، ج۲، ص۶۵۱.    






جعبه ابزار