• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صَفْصَف (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





صَفْصَف (به فتح صاد، سکون فاء و فتح صاد) از واژگان قرآن کریم به معنای زمین همواری است که علف ندارد.



صَفْصَف زمین همواری است که علف ندارد.
گویی در همواری مانند یک صف است.
راغب اصفهانی نیز چنین گفته است.
در اقرب الموارد آمده است:«الصَّفْصَفُ‌: الْمُسْتَوَی مِنَ الْاَرْضِ»


به مواردی از صَفْصَف که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - صَفْصَفاً (آیه ۱۰۶ سوره طه)

وَ یَسْئَلُونَکَ عَنِ الْجِبالِ فَقُلْ یَنْسِفُها رَبِّی نَسْفاً فَیَذَرُها قاعاً صَفْصَفاً
«تو را از کوه‌ها پرسند، بگو خدایم آن‌ها را بطور کامل پراکنده می‌کند، زمین را بیابان هموار می‌گرداند و در آن پستی و بلندی نبینی.»


این کلمه یک بار در قرآن آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۳۴.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۵، ص۸۱.    
۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۵۴.    
۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۸۶.    
۵. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۳، ص۲۱۲.    
۶. طه/سوره۲۰، آیه۱۰۵ و ۱۰۶.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۲۹۴.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۲۱۰.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۷۱.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۴۸.    
۱۱. طه/سوره۲۰، آیه۱۰۵ و ۱۰۶.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «صفصف»، ج۴، ص۱۳۴.    






جعبه ابزار