صلوات (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صلوات:(وَ صَلَواتٌ وَ مَساجِدُ) «صلوات» جمع
«صلوة» به معناى «معبد يهود» است، و بعضى آن را معرب «صلوثا» مى‌دانند كه در لغت عبرانى به معناى نمازخانه است.
(الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِن دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَن يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لَّهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَ بِيَعٌ وَ صَلَوَاتٌ وَ مَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِيرًا وَ لَيَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن يَنصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ) (همان‌ها كه از خانه‌ها و شهر خود، به ناحق رانده شدند، و گناهى نداشتند جز اينكه مى‌گفتند: «
پروردگار ما، خداى يكتاست!» و اگر خداوند بعضى از مردم را بوسيله بعضى ديگر دفع نكند، ديرها، و معابد
یهود و
نصاری، و مساجدى كه نام خدا در آن بسيار برده مى‌شود، ويران مى‌گردد. و
خداوند كسانى را كه يارىِ او كنند و از آيينش دفاع نمايند يارى مى‌كند؛ خداوند توانا و شكست‌ناپذير است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه صلوات جمع صلاة است كه به معناى مصلا و نمازگاه يهود است و اگر نمازگاه يهود را صلاة ناميده‌اند، از باب تسميه محل به نام حال است، چون
نماز حال در نمازگاه است هم چنان كه در آيه
(لا تَقْرَبُوا الصَّلاةَ وَ أَنْتُمْ سُكارى) با حال مستى نزديک
نماز نرويد كلمه
نماز به معناى نمازگاه است، به دليل اينكه در آخر دارد
(وَ لا جُنُباً إِلَّا عابِرِي سَبِيلٍ) و نه در حال جنابت مگر اينكه رهگذر باشيد كه معلوم است عبور از نمازگاه ممكن است نه عبور از
نماز.
بعضى
از مفسرين گفته‌اند: صلاة كلمه عربى شده كلمه صلوثاى عبرانى است، چون صلوثا - با ثاى سه نقطه و الف كوتاه- به معناى مصلى است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «صلوات»، ص۳۳۷.
