صله (فقه)

صِلَه به معنی احسان و نیکی است.

فهرست مندرجات

۱ - معنی لغوی
۲ - صله در روایات
۳ - فهرست منابع
۴ - پانویس
۵ - منبع

۱ - معنی لغوی

واژه صله از وصل، مقابل فصل گرفته شده است. وصل به معنای جمع بین دو یا چند چیز آمده است. صله بر مطلق احسان و نیکی و نیز هدیه و جایزه و مانند آن اطلاق می‌شود بیشترین کاربرد واژه صله در کلمات فقها به تبع روایات با اضافه به رحم یا ارحام می‌باشد.

۲ - صله در روایات

[ویرایش]

در برخی روایات، واژه صله با اضافه به امام علیه السّلام و نیز شیعیان به کار رفته است. در روایتی از امام کاظم علیه السّلام آمده است:«کسی که توانایی صله ما را ندارد، به شیعیان تهی دست صله کند» و در حدیثی دیگر از امام صادق علیه السّلام آمده است:«کسی که به صله ما قادر نیست، به دوستان نیکوکار ما صله کند که پاداش صله ما برای او نوشته می‌شود».