• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفت اذلاق

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



صفت اذلاق، سرعت و سهولت تلفظ حرف؛ یکی از صفات اصلی حروف است.



«ذلاقه» در لغت بر تیزی لبه شیء دلالت دارد، و «اذلاق» در اصطلاح، به معنای استفاده از تیزی و ابتدای زبان و لب‌ها در وقت تلفظ برخی از حروف است. صفت اذلاق، مقابل صفت اصمات، و یکی از صفات اصلی حروف است. ویژگی حروف دارای اذلاق، سرعت و سهولت تلفظ حرف هنگام ادای آن است.


حروف دارای این صفت را حروف مذلقه گویند که خود بر دو دسته‌اند؛ حروفی که به کمک نوک زبان تلفظ می‌شوند و حروف ذلقیه گفته می‌شوند، و حروفی که به کمک دو لب تلفظ می‌شوند و حروف شفهیه یا «شفویه» گفته می‌شوند.
[۱] جمعی از محققان، التجوید، ص۱۹.
[۲] محیسن، محمدسالم، الرائدفی تجویدالقرآن، ص (۴۸-۴۹).
[۳] صبره، علی، -۱۹۴۸، العقدالفریدفی فن التجوید، ص۴۴.



حروف مذلقه.


۱. جمعی از محققان، التجوید، ص۱۹.
۲. محیسن، محمدسالم، الرائدفی تجویدالقرآن، ص (۴۸-۴۹).
۳. صبره، علی، -۱۹۴۸، العقدالفریدفی فن التجوید، ص۴۴.



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «صفت اذلاق».    


رده‌های این صفحه : تجوید | قرآن شناسی




جعبه ابزار