• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صالح بن عمر بلقینی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


صالح بن عمر، عَلَم الدین ابوالبقا از خاندان بلقینی و علما و قاضیان شافعی مصر در قرن هشتم و نهم است.


فقیه، محدث و قاضی بود و در ۷۹۱ در قاهره زاده شد.
استعدادی سرشار و حافظه ای قوی داشت، قرآن را از بر کرد و نزد پدرش، سراج الدین، و برادرش، عبدالرحمان تعلیم یافت.
استادان او در ادبیات، شمس شَطنُونی؛ در فقه، مجدالدین برماوی (۷۵۰ـ۸۳۴) و برهان الدین بیجوری (متوفی ۸۲۵) و شمس الدین عراقی؛ در حدیث، ولی الدین عراقی؛ در اصول، عزالدین ابن جماعه بودند.
[۱] کحّاله، عمررضا، معجم المؤمنین، ج۵، ص۹، دمشق ۱۹۵۷ـ۱۹۶۱، چاپ افست بیروت.
[۲] سخاوی، محمدبن عبدالرحمان، الضوء اللامع لاهل القرن التاسع، ج۳، ص۳۱۲، قاهره.    
وی از جمال الدین تَنوخی (۵۸۹ ـ ۶۷۲) اجازه حدیث، و از برادرش عبدالرحمان اجازه افتا و تدریس داشت.
[۳] سخاوی، محمدبن عبدالرحمان، الضوء اللامع لاهل القرن التاسع، ج۳، ص۳۱۲، قاهره.    
در قضا و تدریس جانشین برادرش بود و پس از فوت وی نیز قاضی القضات شد.
[۴] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۳، ص۱۹۴، بیروت ۱۹۸۶.
[۵] بردی، ابن تغری، المنهل الصافی، ج۱، ص۳۳۴، چاپ محمد محمدامین، قاهره ۱۹۸۴.    
عَلَم الدین در فقه و حدیث سرآمد بود، گفتاری فصیح و اخلاقی نیکو داشت و بزرگان در مجالس درس و وعظ او شرکت می‌کردند.
[۶] سخاوی، محمدبن عبدالرحمان، الضوء اللامع لاهل القرن التاسع، ج۳، ص۳۱۴، قاهره.    


وی در ۸۶۸ درگذشت و در کنار پدر و برادرش به خاک سپرده شد.
[۷] سخاوی، محمدبن عبدالرحمان، الضوء اللامع لاهل القرن التاسع، ج۳، ص۳۱۴، قاهره.    


از آثار اوست: دیوان الخطب؛ الجوهر الفرد فیما یخالف فیه الحرُّالعَبدَ؛ تفسیر القرآن الکریم؛ تتمه التدریب که تکمله ای بر کتاب پدرش است؛ و شرح ناتمامی بر صحیح بخاری.
[۸] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۳، ص۱۹۴، بیروت ۱۹۸۶.
[۹] بغدادی، اسماعیل، هدیه العارفین، ج۱، ص۴۲۲، ج ۱۲، در حاجی خلیفه، کشف الظنون، ج ۵ ۶، بیروت ۱۴۱۰ /۱۹۹۰.    
[۱۰] کحّاله، عمررضا، معجم المؤمنین، ج۵، ص۹، دمشق ۱۹۵۷ـ۱۹۶۱، چاپ افست بیروت.


۱. ↑ کحّاله، عمررضا، معجم المؤمنین، ج۵، ص۹، دمشق ۱۹۵۷ـ۱۹۶۱، چاپ افست بیروت.
۲. ↑ سخاوی، محمدبن عبدالرحمان، الضوء اللامع لاهل القرن التاسع، ج۳، ص۳۱۲، قاهره.    
۳. ↑ سخاوی، محمدبن عبدالرحمان، الضوء اللامع لاهل القرن التاسع، ج۳، ص۳۱۲، قاهره.    
۴. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۳، ص۱۹۴، بیروت ۱۹۸۶.
۵. ↑ بردی، ابن تغری، المنهل الصافی، ج۱، ص۳۳۴، چاپ محمد محمدامین، قاهره ۱۹۸۴.    
۶. ↑ سخاوی، محمدبن عبدالرحمان، الضوء اللامع لاهل القرن التاسع، ج۳، ص۳۱۴، قاهره.    
۷. ↑ سخاوی، محمدبن عبدالرحمان، الضوء اللامع لاهل القرن التاسع، ج۳، ص۳۱۴، قاهره.    
۸. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۳، ص۱۹۴، بیروت ۱۹۸۶.
۹. ↑ بغدادی، اسماعیل، هدیه العارفین، ج۱، ص۴۲۲، ج ۱۲، در حاجی خلیفه، کشف الظنون، ج ۵ ۶، بیروت ۱۴۱۰ /۱۹۹۰.    
۱۰. ↑ کحّاله، عمررضا، معجم المؤمنین، ج۵، ص۹، دمشق ۱۹۵۷ـ۱۹۶۱، چاپ افست بیروت.


دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «بلقینی»، شماره۱۷۳۳.    


رده‌های این صفحه : تراجم | خاندان ها | علمای اهل سنت | علمای قرن نهم | علمای قرن هشتم
جعبه ابزار