شیخ نصرالله قاضی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شیخ نصرالله قاضی از علمای مجاهد
ایران در
قرن سیزدهم هجری بوده است.
وی فرزند میرزا
محمد مقصود
لوی استرآبادی بود و در قریه «سرخون کلاته» به
دنیا آمد. دروس مقدمات و سطح را در موطنش آموخت، سپس برای تکمیل تحصیلات به عتبات رفت و از محضر درس
شیخ مرتضی انصاری استفاده برد. سپس به استرآباد بازگشت و پس از چندی، بار دیگر به عتبات و از آنجا به
حجاز رفت و
حج گزارد، سپس به استرآباد بازگشت و مرجع امور شرعی مردم گردید. به نوشته محمدصالح استرآبادی، وی «در حفظ و جودت
فهم و
ذهن و ذکاء نظیر نداشت. به مرافعات و رسوم و آداب می‌پرداخت. شب‌ها به
عبادت و
طاعت و مطالعه مشغول بود. روزها به درس و بحث و اهتمام به امور
مسلمین می‌نمود».
در ۱۲۷۳ ق که نیروهای نظامی انگلستان پس از اعلام
جنگ به دولت ایران، بندر بوشهر را اشغال کردند، شیخ نصرالله به همراه چند تن دیگر از علمای بزرگ
مازندران و استرآباد (گرگان) و نیز بسیاری از علمای سراسر کشور بر ضد نیروهای انگلیسی اعلام
جهاد نموده و در نامه‌ای به ناصرالدین شاه آمادگی خویش را در جنگ با آنان اعلام داشتند.
وی در شب
عید فطر ۱۲۸۹ ق به مرض وبا درگذشت و جنازه اش را در بقعه ملامحمدعلی اشرفی در نزدیکی
مسجد گلشن استرآباد
دفن کردند.
دانشنامه های انقلاب اسلامی و تاریخ اسلام، فرهنگنامه علمای مجاهد، برگرفته از مقاله «شیخ نصرالله قاضی».
