• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شِعری (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: شعری (مفردات‌قرآن).


شِعری: (وَ أَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرَى)
شِعری: «ستاره شعرى» درخشنده‌ترين ستارگان آسمان است.
معمولا به هنگام سحر و در كنار صورت فلكى «جوزا» در آسمان ظاهر مى‌شود و جلب توجه مى‌كند.
گروهى از مشرکان عرب، مانند قبيله «خزاعه» آن را تقديس و پرستش مى‌كردند و اعتقاد داشتند مبدأ موجوداتى در روى زمين است.
تأكيد قرآن روى اين مسئله كه خدا، پروردگار شعرى است براى بيدار ساختن اين گروه و همانند آن‌هاست كه مخلوق را با خالق اشتباه كرده و مربوب را به جاى رب قرار داده‌اند! اين ستاره عجيبالخلقه كه به خاطر درخشندگى فوق‌العاده‌اش پادشاه ستارگان ناميده مى‌شد داراى شگفتی‌هايى است كه براى كسب اطلاع به چگونگى و هيئت اين ستاره، خوانندگان را به تفسیر نمونه ارجاع مى‌دهد.
ضمنا بايد توجه داشت «شعرى» نام دو ستاره در آسمان است كه يكى در سمت «جنوب» ظاهر مى‌شود و به همين دليل آن را «شعراى يمانى» مى‌نامند. (زيرا یمن در جنوب شبه جزیره عربستان است) و ديگرى «شعراى شامى» كه در جهت شمال قرار دارد، ولى معروف همان «شعراى يمانى» است.



به موردی از کاربرد شِعری در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - شِعری (آیه ۴۹ سوره نجم)

(وَ أَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرَى) (و اين‌كه اوست پروردگار ستاره بزرگ و درخشنده «شعرى»)

۱.۲ - شِعری در المیزان و مجمع‌ البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: مراد از شعرى ستاره شعراى يمانيه باشد كه يكى از ستارگان ثابت و پر نورى است كه در شرق آسمان به صورت جبارى آسمانى مى‌درخشد.
مى‌گويند: دو قبيله خزاعه و حمیر اين ستاره را مى‌پرستيدند، و نيز يكى از كسانى كه آن را مى‌پرستيده،ابوکبشه يكى از اجداد رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلّم) بوده، كه البته جد مادرى آن جناب بوده، و مشركين به اين مناسبت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلّم) را پسر ابوكبشه مى‌ناميدند، چون گفتيم ابوكبشه با پرستش شعرى راه خود را از قوم خود جدا كرده بود.

۱. نجم/سوره۵۳، آیه۴۹.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۵۶.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۳، ص۳۴۷.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌ ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۲۲، ص۵۶۴.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۲۲، ص۵۶۲.    
۶. نجم/سوره۵۳، آیه۴۹.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۲۸.    
۸. آلوسی، شهاب‌الدین، تفسیر روح المعانی، ج۲۷، ص۶۹.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۸۰.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۴۹.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۴۲۰.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۷۶.    



شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «شِعری»، ج۲، ص۵۰۰.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره نجم | لغات قرآن




جعبه ابزار