• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شَفْرَه (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





شَفْرَه (مانند کسره) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای چاقوی بزرگ و عریض و لبه شمشیر است.
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره شکایت از قریش از این واژه استفاده نموده است.



شَفْرَه (مانند کسره) به معنای چاقوی بزرگ و عریض، لب شمشیر است و جمع آن شفار (مثل کتاب) است.


یک مورد که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - الشِّفَارِ - خطبه ۲۱۷ (درباره شکایت از قریش)

امام (صلوات‌الله‌علیه) در خصوص شکایت از قریش فرموده است:
«وَ صَبَرْتُ مِنْ كَظْمِ الغَيْظِ عَلى أَمَرَّ مِنَ العَلْقَمِ، وَآلَمَ لِلْقَلْبِ مِنْ خَزِّ الشِّفَارِ»؛
«در فرو بردن خشم صبر کردم بر چیزی‌ که از حنظل تلخ‌تر و از زدن با لب شمشیرها دردآورتر بود».
این واژه یک بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۰۴.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۳، ص۳۵۲.    
۳. زبیدی، مرتضی،‌ تاج العروس، ج۱۲،‌ ص۲۱۱.    
۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۵۳۲، خطبه۲۱۷.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۲۲۸، خطبه ۲۱۲.    
۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۳۶، خطبه ۲۱۷.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۲۵.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۹۳.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۹۴.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۴، ص۸۹.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۱۷۲.    
۱۲. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۱۱۰.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «شفره»، ج۲، ص۶۰۴.    






جعبه ابزار