شَرط (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شَرَط (به فتح شین و راء) از
واژگان قرآن کریم به معنای علامت است.
شَرْط (بر وزن فلس) جمع آن
شروط و
شرایط است.
شَرْط (بر وزن فلس) چیزی است که وجود چیزی بر آن بسته است.
تحقق
شرط علامت تحقق
مشروط است.
در
شَرَط (بر وزن فرس) نیز معنای اصلی ملحوظ است.
شَرَط به معنای علامت است.
جمع آن
اشراط است. چنان‌که در
مجمع البیان،
اقرب،
قاموس المحیط و
الصحاح آمده است.
شَرْط (بر وزن فلس) جمع آن
شروط و
شرایط است.
شَرْط (بر وزن فلس) چیزی است که وجود چیزی بر آن بسته است.
تحقق
شرط علامت تحقق
مشروط است.
در
شَرَط (بر وزن فرس) نیز معنای اصلی ملحوظ است.
به موردی از
شَرَط که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(فَهَلْ یَنْظُرُونَ اِلَّا السَّاعَةَ اَنْ تَاْتِیَهُمْ بَغْتَةً فَقَدْ جاءَ اَشْراطُها) «آیا جز به ساعت منتظراند که ناگهان آید و حقا که علائم آن آمده است.»
نگارنده احتمال قوی می‌دهد که مراد از ساعت، مرگ است نه قیامت و کلمه
(بَغْتَةً) نیز حاکی از آن است.
در
آیات بعدی که دنباله همین
آیه است، ذکر شده:
(فَکَیْفَ اِذا تَوَفَّتْهُمُ الْمَلائِکَةُ) علامات مرگ شامل پیری، سفیدی موها، تقلیل قوا و غیره می‌شود.
در بعضی از احادیث که مطالبی راجع به قیامت و ظهور
امام زمان (علیه‌السلام) آمده و شرایطی بیان فرموده‌اند ظاهرا ربطی به این
آیه ندارد.
در «ساعة» گذشت که آن به معنی مرگ نیز آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «شرط»، ج۴، ص۱۴و ۱۵.
