شغل (مفردا‌ت‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شُغْل (به ضم شین و سکون غین) یا
شَغْل (به فتح شین و سکون غین) یکی از مفردات
نهج البلاغه به معنای در کاری بودن است که
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره سؤال از آنچه تحقق يافتنی نیست از این واژه استفاده نموده است.
شُغْل یا
شَغْل (مانند قفل و عقل) به معنای در کاری بودن آمده است. «الشغل: ضدّ الفراغ» و نیز مشغول کردن، «اشغال» نیز به معنی مشغول کردن می‌باشد. «تشغّل و اشتغال» مشغول شدن است «اشغال» جمع شغل می‌آید. این واژه موارد زیادی در «نهج البلاغه» آمده است.
امام (صلوات‌الله‌علیه) در خصوص سؤال از آنچه تحقق يافتنی نیست فرموده است:
«لاَتَسْأَلْ عَمَّا لاَ يَكُونُ، فَفِي الَّذِي قَدْ كَانَ لَكَ شُغُلٌ»؛
درباره آنچه تحقق‌يافتنى نيست سؤال مكن چراكه در آنچه تحقق يافته به اندازه كافى اسباب دل مشغولى تو وجود دارد.»
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «شغل»، ج۲، ص۶۰۴.
