شعر تام نوعی شعر است که دارای سه رکن باشد: ۱. وزن، یعنی تناسب و ترتیب ابعاد موسیقی، زیرا بعضی از اوزان مقتضی سبکسری و بعضی، مقتضی وقار است. ۲. کلام مخیّل که عبارت است از: قضایای مخیّلی که در شعر به کار میرود و ماده اصلی آن را تشکیل میدهند. ۳. نغمه مناسب؛ هر نغمهای حکایت از حالت خاصی میکند؛ مثلاً نغمه حزین حکایت از حزن و نغمه غلیظ حکایت از غلظت میکند. هر گاه این سه عنصر جمع شود، شعر کامل میشود و آن را «شعر تام» مینامیم. ارزش شعر با این عناصر شناخته میشود و بالاترین و پستترین آنها در مقام و مرتبه معلوم میشود.