• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شعر تام

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



شعر تام، به‌معنای شعرِ دارای سه رکن وزن، کلام مخیّل و نغمه مناسب است.



شعر تام نوعی شعر است که دارای سه رکن باشد:
۱. وزن، یعنی تناسب و ترتیب ابعاد موسیقی، زیرا بعضی از اوزان مقتضی سبک‌سری و بعضی، مقتضی وقار است.
۲. کلام مخیّل که عبارت است از: قضایای مخیّلی که در شعر به کار می‌رود و ماده اصلی آن را تشکیل می‌دهند.
۳. نغمه مناسب؛ هر نغمه‌ای حکایت از حالت خاصی می‌کند؛ مثلاً نغمه حزین حکایت از حزن و نغمه غلیظ حکایت از غلظت می‌کند.
هر گاه این سه عنصر جمع شود، شعر کامل ‌می‌شود و آن را «شعر تام» می‌نامیم. ارزش شعر با این عناصر شناخته می‌شود و بالاترین و پست‌ترین آنها در مقام و مرتبه معلوم می‌شود.


در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است:

مظفر، محمدرضا، المنطق.    
حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید.    


۱. علامه حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید، ص۳۰۲.    
۲. مظفر، محمدرضا، المنطق، ص۴۶۴.    



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «شعر تام»، تاریخ بازیابی۱۳۹۶/۱/۲۱.    



جعبه ابزار