شعائر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شعائر به معنی نشانه ها می باشد و به هر چیزی که
شعار و نشانه باشد اطلاق می شود.
عنوان «
شعائر» با اضافه به «اللَّه» در
آیات متعدد
قرآن کریم آمده است.
در اینکه مراد از «
شعائر اللَّه» چیست، دیدگاههاى مفسران مختلف است. همه
احکام و دستورهاى
خدا ى متعال؛ عبادتهایى که آشکارا و به صورت جمعى برگزار مى شود، مانند
حج؛ سرفصلهاى آیین
الهى و برنامه هاى کلى و آنچه در نخستین برخورد با این آیین جلب توجه مى کند و خصوص
مناسک حج از جمله این دیدگاهها است.
کاربرد «
شعائر اللَّه» در کلمات
فقها و استدلال و استناد به آن در موضوعات مختلف، مبنى بر معناى عام آن؛ یعنى معناى نخست است؛ چنان که گروهى از
مفسر ان آن را برگزیده اند.
در کلمات فقها «
شعائر» با اضافه به
اسلام و
ایمان (
شیعه) نیز به کار رفته است که مراد از آن یا اعمال و مناسک مختص به اسلام، از قبیل
نماز،
روزه،
خمس،
زکات و
حج مى باشد
و یا امور مختص به
مذهب، مانند
شهادت به
ولایت در
اذان و
اقامه و بلند گفتن «بسم اللَّه» در
نماز.
در
قرآن کریم
صفا و
مروه و نیز
شترى که در
حج جهت
قربانی آورده مى شود
از «
شعائر اللَّه» شمرده شده است. از عنوان یاد شده در برخى کتب نگاشته شده در
قواعد فقهی تحت عنوان «
شعائر» یا «
حرمت اهانت به
محترمات» و نیز به مناسبت در ابواب مختلف
فقه، همچون
طهارت و
جهاد سخن گفته اند.
تعظیم و بزرگداشت
شعائر الهى امرى
مطلوب و داراى
رجحان و به تعبیر
قرآن کریم از صفات دلهاى با
تقوا است
و چنانچه ترک آن در مراتبى که موجب
اهانت شود
واجب خواهد بود
•
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۴،ص۶۷۹