شبهه محصوره
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شبهه محصوره،
شبهه در علم اجمالیِ دارای محتملات اندک می باشد.
شبهه محصوره، مقابل
شبهه غیر محصوره بوده و هر دو
اصطلاح معمولا در
مشتبهات (احتمالات) واقع در
اطراف علم اجمالی به کار میرود؛ به این بیان که هر گاه تعداد
مشتبهات اطراف علم اجمالی کم و معدود باشد به آن
شبهه محصوره اطلاق میگردد، مانند این که
مکلف در ظهر
جمعه شک کند تکلیف او
نماز ظهر است یا
نماز جمعه ، و یا
شک کند ظرف «الف»
خمر است یا ظرف «ب»، در حالی که علم اجمالی به خمر بودن یکی از این دو ظرف دارد.
مشهور علما بر این باورند که در
شبهات محصوره، علم اجمالی
منجّز است و در نتیجه، شخص باید
احتیاط نموده و تمام
اطراف شبهه را به جا آورده (در
واجب ) یا ترک نماید (در
حرام )، اما در
شبهات غیر محصوره علم اجمالی اثر ندارد و احتیاط لازم نیست. برخی دیگر هم چون مرحوم «
آخوند خراسانی » اعتقاد دارند ملاک
منجّز بودن تکلیف این است که از همه نظر، دارای
فعلیت باشد، چه
شبهه، محصوره باشد و چه غیر محصوره.
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «
شبهه محصوره».