سِبط (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سِبط: (وَ يَعْقُوبَ وَ الأَسْباطِ)«سِبْط» (بر وزن حفظ) و
«سَبْط» (بر وزن ثبت) در اصل به معناى گسترش و توسعه چيزى به آسانى و راحتى است، و گاهى به درخت،
«سَبَط» (بر وزن سبد) گفته مى‌شود، زيرا شاخه‌هاى آن به راحتى گسترده مى‌گردد. فرزندان و شاخه‌هاى يك فاميل را
«سبط» و
«اسباط»مى‌گويند، به خاطر گسترشى كه در نسل پيدا مى‌شود.
(قُولُواْ آمَنَّا بِاللّهِ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْنَا وَمَا أُنزِلَ إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْمَاعِيلَ وَ إِسْحَاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الأسْبَاطِ وَمَا أُوتِيَ مُوسَى وَعِيسَى وَمَا أُوتِيَ النَّبِيُّونَ مِن رَّبِّهِمْ لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ) (بگوييد: «ما به
خدا ايمان آورده‌ايم؛ و به آنچه بر ما نازل شده؛ و آنچه بر
ابراهیم و
اسماعیل و
اسحاق و
یعقوب و
اسباط (پيامبران از فرزندان
یعقوب) نازل گرديده، و همچنين آنچه به
موسی و
عیسی و ساير
پیامبران از طرف
پروردگارشان داده شده است، و فرقى ميان آنها نمى‌گذاريم، و ما در برابر فرمان خدا تسليم هستيم».)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه
اسباط جمع
سبط (نواده) است، و در
بنی اسرائیل معناى قبيله در بنى اسرائيل را می‌دهد، و
سبط مانند قبيله به معناى جماعتى است كه در يک پدر مشترک باشند، و همه به او منتهى گردند، و
سبط هاى بنى اسرائيل دوازده تيره و امت بودند، كه هر تيره از آنان به يكى از دوازده فرزند
يعقوب منتهى می‌شدند و از هر يک از آن دوازده فرزند، امتى پديد آمده بود. حال اگر مراد به
اسباط همان امت‌ها و اقوام باشد، در اين‌صورت اين‌كه نسبت نازل كردن كتاب را به همه آنان داده، از اين جهت بوده كه همه آن دوازده تيره مشتمل بر پيغمبرانى بوده، و اگر مراد به
اسباط اشخاصى از
انبیاء باشد كه به ايشان وحى می‌شده، در اين‌صورت باز منظور برادران
یوسف نيستند، چون ايشان انبياء نبودند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «سِبط»، ص۲۸۴.
