• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سَیّٰارَةٌ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





سَیّٰارَةٌ:(وَ جاءتْ سَيّارَةٌ فَأَرْسَلواْ)
«سَیّٰارَةٌ» از مادّه سَيْر (به فتح سین و سکون یاء) مؤنث سيّار است به معنى جماعت مسافر آيد.
یوسف (علیه‌السلام) در تاريكى وحشتناک چاه كه با تنهايى كشنده‌اى همراه بود، ساعات تلخى را گذرانده اما ایمان به خدا و سكينه و آرامش حاصل از ايمان، نور امید بر دل او افكند و به او تاب و توان داد كه اين تنهايى وحشتناک را تحمل كند و از كوره اين آزمايش، پيروز بدر آيد.
چند روز از اين ماجرا گذشت خدا مى‌داند، بعضى از مفسران سه روز و بعضى دو روز نوشته‌اند. بهر حال كاروانى سر رسيد (وَ جاءَتْ سَيَّارَةٌ) كاروان را به اين جهت «سياره» گفته‌اند كه دائما در سير و حرکت است.



به موردی از کاربرد «سَیّٰارَةٌ» در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - سَیّٰارَةٌ (آیه ۱۹ سوره یوسف)

(وَ جاءتْ سَيّارَةٌ فَأَرْسَلواْ وارِدَهُمْ فَأَدْلَى دَلْوَهُ قالَ يا بُشْرَى هَذا غُلامٌ وَ أَسَرّوهُ بِضاعَةً وَ اللّهُ عَليمٌ بِما يَعْمَلونَ) «و در همين حال كاروانى فرا رسيد؛ و مأمور آب را فرستادند تا آب بياورد؛ او دلو خود را در چاه افكند؛ ناگهان صدا زد: مژده باد! اين كودكى است زيبا و دوست داشتنى!) و او را بعنوان كالايى از ديگران مخفى داشتند. و خداوند به آن‌چه آن‌ها انجام مى‌دادند، آگاه بود.»

۱.۲ - سَیّٰارَةٌ در المیزان و مجمع‌البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرمایند: معناى آيه اين است كه جماعتى رهگذر از كنار آن چاه مى‌گذشتند، كسى را فرستادند تا آبى تهيه كند، آن شخص دلو خود را در چاه سرازير كرد و وقتى بيرون مى‌آورد ناگهان فريادش بلند شد: بشارت! اين پسر بچه است . آرى، او پسر بچه‌اى را ديد كه خود را به طناب آويزان كرده، از چاه بيرون آمد. اهل قافله او را پنهان كردند تا كس و كارش خبردار نشوند، و در نتيجه سرمايه‌اى برايشان باشد و از فروشش پولى به دست بياورند، و حال آنكه خداى سبحان به آن‌چه می‌كردند دانا بود، و بر آن كار آنان را مؤاخذه مى‌كند. و يا و حال آن‌كه همه اين‌ها به علم خدا بوده و او بود كه يوسف را در مسيرى قرار داد تا در مصر بر اريكه سلطنت و نبوت بنشاندش.

۱. یوسف/سوره۱۲، آیه۱۹.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۳۲.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۳۳۹.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۹، ص۳۵۳.    
۵. یوسف/سوره۱۲، آیه۱۹.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۳۷.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۱۴۴.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۱، ص۱۰۷.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۱۸۱.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۳۳۶.    



شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «سیاره»، ج۲، ص ۴۵۲.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره یوسف | لغات قرآن




جعبه ابزار