علامه طباطبایی در تفسیر المیزان میفرماید: كلمه سرب به معناى مسلک و مذهب است. سرب و نفق عبارت است از راهى كه در زير زمين كنده شده و از نظر عموم پنهان است. گويا راهى را كه ماهى موسی پيش گرفته و به دريا رفت تشبيه به نقبى كرده كه كسى پيش بگيرد و ناپديد شود.