سَبُع (مفردات‌قرآن)

سَبُع (به فتح سین و ضم باء) از واژگان قرآن کریم به معنای درنده است.
اين كلمه فقط يكبار در قرآن آمده است.

سَبُع (بر وزن عضد) به معنای درنده است.
راغب گويد گفته‌اند: به علت تمام قوى بودن سبع خوانده شده كه سبع از اعداد تامّه است.

به موردی از سَبُع که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

(وَ ما أَكَلَ‌ السَّبُعُ‌ إِلَّا ما ذَكَّيْتُمْ ...)
«و نيم‌خورده درنده حرام است مگر آن‌كه پيش از مردن ذبح كنند.»

اين كلمه فقط يكبار در قرآن آمده است.

۱.	↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۲۲۰.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۹۴.
۳.	↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۳۴۳.
۴.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۹۴.
۵.	↑ مائده/سوره۵، آیه۳.
۶.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۲۶۷.
۷.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۱۶۴.
۸.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۱۹۹.
۹.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۴۳.
۱۰.	↑ مائده/سوره۵، آیه۳.