سن حضرت آدم
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اگر ملاک
خلقت حضرت آدم (علیهالسلام) را زمان
دمیده شدن
روح بدانیم، میتوان گفت، زمانی که در او
روح دمیده شد و به صورت
انسان درآمد، چهل ساله بود.
بدیهی است پرسش از سن
حضرت آدم (علیهالسلام) ـ هنگام خلقتش از سوی
خدای متعال ـ نمیتواند پرسش درستی به نظر آید؛ به دلیل آنکه سن انسان از زمان تولد وی محاسبه میشود، و حضرت آدم هم از این قاعده مستثنا نیست؛ لذا سن وی از زمان خلقتش محاسبه میگردد.
اما روایات در ارتباط با زمان
آفرینش جسد وی از گل، تا
دمیدن روح در آن، به فاصله زمانی چهل ساله اشاره دارند. براساس این فاصله، اگر ملاک
خلقت حضرت آدم (علیهالسلام) را زمان
دمیده شدن
روح بدانیم، میتوان گفت، زمانی که در او
روح دمیده شد و به صورت
انسان درآمد، چهل ساله بود:
«فَخَلَقَ اللهُ آدَمَ فَبَقِیَ أَرْبَعِینَ سَنَةً مُصَوَّراً...»؛
«خدای متعال
آدم (علیهالسلام) را
خلق نمود، و بدنش را چهل سال (بدون
دمیدن روح) گذاشت».
«إِنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَ آدَمَ وَ کَانَ جَسَدُهُ طَیِّبا وَ بَقِیَ أَرْبَعِینَ سَنَةً مُلْقًى...»؛
«خدای تبارک و تعالی آدم را خلق کرد، جسدش پاک بود، و چهل سال ماند تا مستعد شود».
فلسفه اینکه جسد آدم به مدت چهل سال به صورت گل مانده، این است که:
شاید این باشد که
فرشتگان برای مدتی به آن نگاه کنند و به نظرشان به صورت یک موجود باشد، تا زمانی که فرمان
سجده صادر شد در آنان تأثیر بیشتری داشته باشد.
شاید هم به این دلیل باشد که این موجودی که از گل درست شده،
استعداد نفخ روح پیدا کند. مانند
نطفه که در
رحم مادر حرکت میکند و در مدت چهار ماه مستعد برای نفخ
روح میشود. نفخ
روح زمانی در رحم مادر است و زمانی در رحم
عالم طبیعت. گاهی هم مانند
تخممرغ زیر بال
مرغ شرایطی ایجاد میشود که به صورت جوجه درآید.
در مورد
حضرت آدم، خداوند خواست بدنی که از
خاک و
آب درست شده، در عین حال عوامل طبیعی در آن مؤثر باشند؛ اگرچه خداوند
قدرت آن را دارد که این کار را بدون دخالت عوامل طبیعی انجام دهد، اما ابا کرد، از اینکه امور را جاری کند، مگر از طریق اسباب: «أَبَى اللهُ أَنْ یُجْرِیَ الْأَشْیَاءَ إِلَّا بِأَسْبَاب».
شاید به همین جهت آن شالوده بی
روح مدتی ماند تا عوامل طبیعی در آن اثر کند، تا استعداد انسان شدن را پیدا کند.
پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «سن حضرت آدم هنگام خلقت»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۳/۱۸.