سابِقِین (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سابِقِين: (وَمَا كَانُواْ سابِقينَ)«سابِقِين» جمع
«سابق» به معناى كسى است كه پيشى مى‌گيرد و جلو مى‌افتد.
اگر مى‌فرمايد: آنها پيشى نگرفتند، مفهومش اين است كه آنها نتوانستند از قلمرو قدرت خدا، با امكاناتى كه در اختيار داشتند بگريزند، و از عذاب الهى رهايى يابند، بلكه در همان لحظه‌اى كه
خداوند اراده كرد، آنها را به ديار عدم با ذلت و زبونى فرستاد.
(وَقَارُونَ وَفِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَلَقَدْ جَاءهُم مُّوسَى بِالْبَيِّنَاتِ فَاسْتَكْبَرُوا فِي الْأَرْضِ وَمَا كَانُوا سَابِقِينَ) (و «
قارون» و «
فرعون» و «
هامان» را نيز هلاک كرديم؛
موسی با دلايل روشن به سراغشان آمد، امّا آنان در زمين تكبر ورزيدند، ولى نتوانستند بر خدا پيشى گيرند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه
سابِقِين استعاره به كنايه است از غلبه، يعنى قارون، فرعون و هامان كه مورد دعوت موسى قرار داشتند، و در برابر دعوتش استكبار كردند با اين عكس‌العمل خود بر او غالب نيامد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «سابِقِین»، ص۲۷۹.
