رِکاب (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

رِكاب: (مِنْ خَيْلٍ وَ لا رِكَابٍ)
«رِكاب» از مادّه‌ «رکوب» معمولًا به معناى «شتران سوارى» مى‌آيد.

---

(وَمَا أَفَاء اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ مِنْهُمْ فَمَا أَوْجَفْتُمْ عَلَيْهِ مِنْ خَيْلٍ وَلَا رِكَابٍ وَلَكِنَّ اللَّهَ يُسَلِّطُ رُسُلَهُ عَلَى مَن يَشَاءُ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ) (و آنچه را خدا از آنان [یهود] به پيامبرش باز گردانده و بخشيده چيزى است كه شما براى به دست آوردن آن زحمتى نكشيديد، نه اسبى بر آن تاختيد و نه شترى؛ ولى خداوند پيامبران خود را بر هر كس بخواهد مسلط مى‌سازد؛ و خدا بر هر چيز تواناست.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه خیل به معناى اسبان، و كلمه ركاب به معناى شتران است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)

---