• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رَکَد (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





رَکَد (به فتح راء) از واژگان قرآن کریم به معنای ایستادن است.
این واژه فقط یک‌بار در قرآن کریم آمده است.



رَکَد به معنای ایستادن‌ است.


به موردی از رَكد که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - رَواكِدَ (آیه ۳۳ سوره شوری)

(إِنْ يَشَأْ يُسْكِنِ الرِّيحَ فَيَظْلَلْنَ‌ رَواكِدَ عَلى‌ ظَهْرِهِ)
(اگر او اراده كند، باد را ساكن مى‌سازد تا آن‌ها بر روى دريا بى‌حركت بمانند.)
رواكد جمع راكد يا راكده است در «بحر» گذشت كه ظاهرا مراد از رواكد نهرهاى دريایى است.

رواكد فقط يكبار در قرآن آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۱۱۹.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۶۴.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۳، ص۵۴.    
۴. شوری/سوره۴۲، آیه۳۳.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۴۸۷.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۸۹.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۶۱.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۲، ص۱۴۹.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۵۵.    
۱۰. شوری/سوره۴۲، آیه۳۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «رکد»، ج۳، ص۱۱۹.    






جعبه ابزار