• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رَدَیٰ (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





رَدَی (به فتح راء و دال) از واژگان نهج البلاغه به معنای هلاکت است.
تَرَدَّی (به فتح تاء و راء و دال مشدد) به معنی قرار گرفتن در معرض هلاکت است.
از این لفظ یازده مورد در «نهج البلاغه» آمده است.



رَدَی به معنای هلاکت است.
تَرَدَّی به معنی قرار گرفتن در معرض هلاکت است.

۱.۱ - نامه ۳۲

امام علی (صلوات‌الله‌علیه) به معاویه می‌نویسد: «وَ اَرْدَیْتَ جیلاً مِنَ النّاسِ کَثیراً خَدَعْتَهُمْ بِغَیِّکَ وَ اَلْقَیْتَهُمْ فی مَوْجِ بَحْرِکَ» «گروهی از مردمان را هلاک کردی، آن‌ها را با ضلالت خود فریفتی و در موج دریای گمراهی‌ات انداختی.» (شرح‌های نامه: )

۱.۲ - خطبه۹۶

درباره اهل بیت (علیهم‌السّلام) فرموده: «انْظُروا اَهْلَ بَیْتِ نَبیِّکُمْ فَالْزَموا سَمْتَهُمْ وَ اتَّبِعوا اَثَرَهُمْ فَلَنْ یُخْرِجوکُمْ مِنْ هُدیً وَ لَنْ یُعیدوکُمْ فی رَدیً» (به اهل بیت پیامبر بنگرید؛ از آن سمت که آن‌ها گام برمی‌دارند منحرف نشوید و قدم به جای قدمشان بگذارید، آن‌ها هرگز شما را از جاده هدایت بیرون نمی‌برند و به پستی و هلاکت باز نمی‌گردانند.) (شرح‌های خطبه: )
«سمت» به معنای طریق و «الهوی المردی» به معنی هوای نفس هلاک کننده است.

۱.۳ - نامه ۲۷

آن حضرت فرموده: «فَاِنَّهُ لا سَواءَ اِمامُ الْهُدَی وَ اِمامُ الرَّدَی وَ وَلیُّ النَّبیِّ وَ عَدُوُّ النَّبیِّ» (امام هدایت و امام گمراهی و پستی، هیچیگاه مساوی نیستند؛ همچنین دوستدار پیامبر و دشمن او با هم برابر نخواهند بود.) (شرح‌های نامه: )


از این لفظ یازده مورد در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۴۴۴.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۱، ص۱۸۱.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۶۵۶، نامه۳۲.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۶۴، نامه۳۲.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۴۰۶، نامه۳۲.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۳۳، نامه۳۲.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۰۶-۱۰۷.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۰۹.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۰، ص۱۸.    
۱۰. خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۴۶.    
۱۱. ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۶، ص۱۳۲.    
۱۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۱۹، خطبه۹۶.    
۱۳. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۱، ص۱۸۹-۱۹۰، خطبه۹۵.    
۱۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۱۴۳، خطبه۹۷.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۰۷، خطبه۹۷.    
۱۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۸۴۷-۸۴۸.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۸۵۶.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۴، ص۳۱۴-۳۱۵.    
۱۹. خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۱۳۰.    
۲۰. ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۷۶.    
۲۱. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۶۱۷، نامه۲۷.    
۲۲. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۳۳، نامه۲۷.    
۲۳. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۳۸۵، نامه۲۷.    
۲۴. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۰۳، نامه۲۷.    
۲۵. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۷۴۱.    
۲۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۷۴۳.    
۲۷. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۹، ص۳۷۲.    
۲۸. خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۹۰.    
۲۹. ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۵، ص۱۷۰.    
۳۰. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۶۵۶، نامه۳۲.    
۳۱. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۱۹، خطبه۹۶.    
۳۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۶۱۷، نامه۲۷.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «رَدَی»، ج۱، ص۴۴۴-۴۴۵.    






جعبه ابزار