راکِعاً (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
راكِعاً: (وَ خَرَّ راكِعاً وَ أَنَابَ) تعبير به
«راكِعاً» در آيه مورد بحث، يا به خاطر آن است كه
رکوع به معناى
سجده نيز در لغت آمده، و يا ركوع مقدمه‌اى است براى سجده.
(قَالَ لَقَدْ ظَلَمَكَ بِسُؤَالِ نَعْجَتِكَ إِلَى نِعَاجِهِ وَإِنَّ كَثِيرًا مِّنْ الْخُلَطَاء لَيَبْغِي بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَقَلِيلٌ مَّا هُمْ وَظَنَّ دَاوُودُ أَنَّمَا فَتَنَّاهُ فَاسْتَغْفَرَ رَبَّهُ وَخَرَّ رَاكِعًا وَأَنَابَ) (
داود گفت: «به يقين او با درخواست
میش تو براى افزودن آن به ميش‌هايش، بر تو
ستم نموده؛ و بسيارى از شريكان و دوستان به يكديگر ستم مى‌كنند، مگر كسانى كه
ایمان آورده و
اعمال صالح انجام داده‌اند؛ امّا عدّه آنان كم است.» داود دانست كه ما او را با اين ماجرا آزموده‌ايم، از اين رو از پروردگارش طلب
آمرزش نمود و به سجده افتاد و
توبه كرد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه خَرَّ - به طورى كه
راغب گفته
- به معناى افتادن و سقوطى است كه صداى خرير از آن شنيده شود، و خرير به معناى صداى آب، باد، و امثال آن است كه از بالا به پايين ريخته شود. و كلمه ركوع - بنا به گفته راغب
- به معناى مطلق انحنا و خم شدن است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «راکِعاً»، ص۲۴۳.
