ذوالقرنين، يكى از ناشناخته‌ترين و بحث‌انگيزترين شخصيّتهاى قرآنى است. در علّت ناميدن ذوالقرنين چند وجه ياد كرده‌اند: ۱. چون شرق و غرب زمين را درنورديده بود؛ ۲. چون روزگار او برابر دو نسل طول كشيد و .... در اينكه او چه شخصيّتى بوده نيز وجوه مختلفى ياد كرده‌اند: ۱. اسكندر مقدونى؛ ۲. منذر بن ماء السّماء؛ ۳. صلب بن همال حميرى؛ ۴. تُبَّع الاقرن پادشاه جنوب عربستان؛ ۵. كوروش، پادشاه بزرگ هخامنشی؛ ۶. تسن چى هوانگ‌تى، بزرگ‌ترين پادشاه قديم چين؛
[۱]دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهى، ج ۱، ص ۱۰۸۱، «ذوالقرنين».
