دین (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
دين (به کسر دال) از
واژگان نهج البلاغه به معنای جزا و
طاعت است.
جمع دین، اديان است كه دو بار در «
نهج‌البلاغه» آمده است.
از اين ماده دین به صورت
فعل و
اسم موارد زيادى
نهج البلاغه آمده است.
دین:
در اصل به معنای جزا و طاعت است.
راغب گويد:
شریعت را به اعتبار طاعت و فرمانبرى دين گفته‌اند و آن مانند
ملّت و طريقه است.
طبرسی گويد: طاعت و
انقیاد را دين گفته‌اند كه طاعت براى جزاست.
برخی از مواردی که در نهج البلاغه به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
حضرت علی (علیه‌السلام) به
کمیل می‌فرماید:
«يا كُمَيْل بْن زِياد، مَعْرِفَةُ الَعِلْمِ دِينٌ يُدانُ بِهِ، بِهِ يَكْسِبُ الاِْنْسانُ الطّاعَةَ فِي حَياتِهِ، وَ جَمِيلَ الاُْحْدُوثَةِ بَعْدَ وَفاتِهِ.» «اى
کمیل علم طريقه‌ای است كه به آن
ایمان آورده مى‌شود،
انسان در حيات خويش با آن طاعت كسب كند و بعد از
وفات نام نيک.»
حضرت در جای دیگر می‌فرماید:
«وَ كَما تَدينُ تُدانُ، وَ كَما تَزْرَعُ تَحْصُدُ.» «هر طور مجازات كنى مجازات كرده شوى، هر طور كشت كنى درو كنى.»
حضرت می‌فرماید:
«أَلا وَ إِنَّ شَرائِعَ الدّينِ واحِدَةٌ.» «احكام دين يكى است و راه‌هايش استوار است.»
چنان‌كه حضرت فرموده:
«وَ نَسْأَلُهُ الْمُعافاةَ في الاَْدْيانِ، كَما نَسَأَلُهُ الْمُعافاةَ في الاَْبْدانِ.» «از او سلامت در دين مى‌خواهيم همان گونه كه تندرستى در بدن از او تقاضا داريم.»
منظور از اديان ظاهرا طريقه‌هاست.
از اين ماده دین به صورت
فعل و
اسم موارد زيادى «نهج البلاغه» آمده است. جمع دین، اديان است كه دو بار در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «دین»، ج۱، ص۴۰۷.
