• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خُشُوع (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





خُشُوع (به ضم خاء و شین) از واژگان نهج البلاغه اصل آن به معنی نرمی و آسانی است، منظور از آن تذلّل و تواضع است و با سکوت و آرامی و اطاعت و سر به زیر‌انداختن قابل جمع می‌باشد. این واژه شانزده بار در نهج البلاغه آمده است.



خُشُوع اصل آن به معنی نرمی و آسانی است، منظور از آن تذلّل و تواضع است و با سکوت و آرامی و اطاعت و سربزیر‌انداختن قابل جمع می‌باشد، در قرآن کریم در تواضع قلبی و ظاهری هر دو به کار رفته است.


در بدن امام علی (علیه‌السلام) لباسی بود کهنه و وصله‌دار، گفتند چرا چنین لباس پوشیده‌ای فرموده: «يَخْشَعُ لَهُ الْقَلْبُ، وَتَذِلُّ بِهِ النَّفْسُ، وَيَقْتَدِي بِهِ الْمُؤْمِنُونَ....» «قلب به علت آن متواضع می‌شود، نفس ذلیل می‌گردد، مؤمنان در زهد و قناعت از آن پیروی می‌کنند.» (شرح‌های حکمت: )


واژه خشوع شانزده بار در نهج آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۳۴۱.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۴، ص۳۲۱.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۷۹۳، حکمت ۹۷.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۱۷۳، حکمت ۱۰۳.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۴۸۶، حکمت ۱۰۳.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۵۷، حکمت ۱۰۳.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۹۵.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۹۵.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۲، ص۶۰۷.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۱۵۲.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۲۶۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «خشوع»، ج۱، ص۳۴۱.    






جعبه ابزار