• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خَیْشُوم (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: خیشوم.


خَيْشُوم (به فتح خاء و سکون یاء و ضم شین) از واژگان نهج البلاغه به معنای آخر بینی که میان دو ابروست. این واژه دو مورد در نهج البلاغه آمده است.



خَيْشُوم به معنای آخر بینی که میان دو ابروست آمده است. «الخیشوم: اقصی الانف» جمع آن خَیاشیم (به فتح خاء و یاء) است. «خَیاشیم الجبال» قله‌های کوه‌هاست.


امام علی (علیه‌السلام) در رابطه با محبت خودش فرموده: «لَوْ ضَرَبْتُ خَيْشُومَ الْمُؤْمِنِ بِسَيْفِي هذَا عَلَى أَنْ يُبْغِضَنِي مَاأَبْغَضَنِي، وَلَوْ صَبَبْتُ الدُّنْيَا بِجَمَّاتِهَا عَلَى الْمُنَافِقِ عَلَى أَنْ يُحِبَّنِي مَا أَحَبَّنِي» «اگر با این شمشیرم از بیخ بینی مؤمن بزنم که مرا دشمن دارد، دشمن‌ نمی‌دارد و اگر همه جلیل و حقر دنیا را در مقابل منافق بریزم و در اختیار او بگذارم که مرا دوست دارد، دوست نخواهد داشت زیرا که...» (شرح‌های حکمت: )
در رابطه با فرو رفتن کوه‌ها در پوسته زمین فرموده: «وَتَغَلْغُلِهَا مُتَسَرِّبَةً في جَوْبَاتِ خَيَاشِيمِهَا» «و فرو رفتن شدید آنها در حفره‌های قله‌های زمین.» (شرح‌های خطبه: )
«خیاشیم» شاید به معنی قله‌ها یا بینی‌ها (شکاف‌ها) باشد. رجوع شود به


واژه خیشوم دو مورد در نهج آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۳۴۱.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۶، ص۵۷.    
۳. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۶، ص۵۷.    
۴. شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ج۲، ص۵۶.    
۵. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۷۸۲، حکمت ۴۰.    
۶. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۱۶۳، حکمت ۴۵.    
۷. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۴۷۷، حکمت ۴۵.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۴۵، حکمت ۴۵.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۵۰.    
۱۰. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۵۱.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۲، ص۲۹۹.    
۱۲. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۸۴.    
۱۳. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۱۷۳.    
۱۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۱۹۹، خطبه ۹۰.    
۱۵. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۱۷۴، خطبه ۸۹.    
۱۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۱۳۲، خطبه ۹۱.    
۱۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۹۱، خطبه ۹۱.    
۱۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۷۷۱.    
۱۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۷۷۷.    
۲۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۴، ص۱۴۷.    
۲۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۷، ص۱۳.    
۲۲. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۶، ص۴۴۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «خیشوم»، ج۱، ص۳۴۱-۳۴۲.    






جعبه ابزار