خَیْبَة (مفردات‌قرآن)

خَيْبَة (به فتح خاء و باء و سکون یاء) از واژگان قرآن کریم به معنای ناامیدی، خسران و محروم شدن است.

خَيْبَة به معنای نااميدى، خسران و محروم شدن است. در نهایه می‌گويد: خيبة به معنى خسران و حرمان است.
قاموس آن را نوميدى و زيان و حرمان گفته است.

(وَ قَدْ خابَ‌ مَنِ افْتَرى‌) «از رحمت خدا نوميد شد و يا به ضرر افتاد آن‌كه دروغ بست‌.»
(فَيَنْقَلِبُوا خائِبِينَ‌) «پس نوميد يا زيان ديده برگردند.»

۱.	↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۳۱۷.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۰۰.
۳.	↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۵۳.
۴.	↑ فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، القاموس المحیط، ص۸۲.
۵.	↑ طه/سوره۲۰، آیه۶۱.
۶.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۱۷۴.
۷.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۲۴۲.
۸.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۰.
۹.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۴۱.
۱۰.	↑ آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۲۷.
۱۱.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۹.
۱۲.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۴، ص۱۲.
۱۳.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۸۳۱.
۱۴.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۲۴۲.