خلف بن عبدعلی (د ۱۲۰۸ق/۱۷۹۳م) در بحرین زاده شد و پس از فراگیری علوم به قطیف مهاجرت کرد و در آن‌جا ساکن شد سپس به دورق رفت و پس از چندی از آن‌جا به بوشهر آمد و تا زمان مرگ در این شهر بود. او نزد عمویش یوسف درس خواند.
خلف به پیروی از اندیشه‌های اخباریان، تنها سنت (حدیث) را قابل استناد می‌دانست و معتقد بود که قرآن به دلیل این‌که فقط معصومان (علیهم‌السلام) می‌توانند آن را دریابند، نمی‌تواند مورد استناد باشد. او شرحی مفصل بر بحارالانوار دارد.
