• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خراج (اصطلاحات نظامی)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مقالات مرتبط: خَرْج و خَراج (لغات‌قرآن)، خراج.


خراج در اصطلاح فقه نظامی یک نوع ضریب مالی و مالیاتی است که از طرف دولت اسلامی بر زمین‌های آبادی که از کافران در جنگ به دست مسلمانان افتاده اعمال می‌شود. خراج صرف امور مسلمانان شده و بیشترین مصرف آن، در امور رزمندگان و مصالح مردم است.


خراج از ماده خَرَجَ در لغت به معنی بیرون آمدن است.

در اصطلاح یک نوع ضریب مالی و مالیاتی است که از طرف دولت اسلامی بر زمین‌های آبادی که از کافران در جنگ به دست مسلمانان افتاده اعمال می‌شود.
[۱] ر. ک. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۲، ص۲۵۲، دار صار، بیروت، ۱۴۱۴ ه.ق.    
[۲] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۱، ص۶۳۲.    


بیشترین مصرف خراج، در امور رزمندگان و مصالح مردم است.
[۳] نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۲۲، ص۲۰۰، دار إحیاء التراث العربی، ۱۳۶۲ ه.ش.    
[۴] خمینی، روح‌الله، تحریر الوسیله، ج۱، ص۵۵۱، مؤسّسة العروج، ۱۴۳۴ ه.ق.    


خراج دو قسم است: مقاسمی و غیر مقاسمی.

۴.۱ - خراج مقاسمی

خراج مقاسمی: حاکم قسمت معینی مانند ۱۴، ۱۳ عایدی زمین را از کسی که از زمین استفاده می‌کند می‌گیرد.

۴.۲ - خراج غیر مقاسمی

خراج غیر مقاسمی (وظیفه): حاکم مقدار معینی را از گندم یا پول نقد به عنوان خراج مشخص کرده و از استفاده کننده از زمین می‌گیرد.
[۵] علیزاده، عمران، فرهنگ اصطلاحات فقهی، ص۲۸.


۱. ↑ ر. ک. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۲، ص۲۵۲، دار صار، بیروت، ۱۴۱۴ ه.ق.    
۲. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۱، ص۶۳۲.    
۳. ↑ نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۲۲، ص۲۰۰، دار إحیاء التراث العربی، ۱۳۶۲ ه.ش.    
۴. ↑ خمینی، روح‌الله، تحریر الوسیله، ج۱، ص۵۵۱، مؤسّسة العروج، ۱۴۳۴ ه.ق.    
۵. ↑ علیزاده، عمران، فرهنگ اصطلاحات فقهی، ص۲۸.


• جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۵۴.    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات نظامی | مالیات | مالیات اسلامی
جعبه ابزار