حیوان در قرآن
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
واژه
حیوان در
قرآن تنها یک بار و به معنای زندگی
حقیقی به کار رفته که ناظر بر
جهان آخرت است.
«و ما هذه الحیاة الدنیا الا لهو و لعب و ان الدار الآخرة لهی الحیوان لو کانوا یعلمون؛
و این زندگى
دنیا جز سرگرمى بیهوده و بازیچه نیست، و حقّا كه خانه
آخرت (حتى
زمین و
آسمان و
جماد و نباتش) داراى
حیات است (و گویى
حقیقت حیات است) اگر مى‌دانستند.»
قرآن مى‌گوید: زندگى دنیا یك نوع سرگرمى و بازى است، مردمى جمع مى‌شوند و به پندارهایى دل مى‌بندند، بعد از چند روزى پراكنده مى‌شوند، و در زیر
خاک پنهان مى‌گردند، سپس همه چیز به دست فراموشى سپرده مى‌شود. اما
حیات حقیقى كه فنایى در آن نیست، نه درد و
رنج و ناراحتى و نه
ترس و دلهره در آن وجود دارد و نه
تضاد و
تزاحم، تنها
حیات آخرت است، ولى اگر
انسان بداند و اهل دقت و
تحقیق باشد. آنها كه دل به این زندگى مى‌بندند و به زرق و برق آن مفتون و دلخوش مى‌شوند كودكانى بیش نیستند، هر چند سالیان دراز از
عمر آنها مى‌گذرد.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حیوان».
