• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حُقُب (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





حُقُب (بر وزن عنق) از واژگان نهج البلاغه به معنای دهر، زمان و هشتاد سال است. این واژه فقط یک بار در نهج البلاغه استفاده شده است.



حُقُب به معنای دهر، زمان، هشتاد سال نیز گفته‌اند جمع آن احقاب آید و آن تنها یک‌بار در «نهج البلاغه» است.


حضرت علی (علیه‌السلام) در رابطه با آن که پدران مردم پیش از بعثت در چه وضعی بودند و در چه وضعی مردند و آنها در چه وضعی هستند فرموده: ««و لعمری ما تقادمت بکم و لا بهم العهود و لا خلت فیما بینکم و بینهم الاحقاب و القرون»» (به جان خود قسم زمان‌ها میان شما و آنها زیاد نشده و میان شما و آنها روزگارها و قرن‌ها نگذشته است).(شرح‌های خطبه:)


۱. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۲، ص۴۵.    
۲. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۱، ص۶۸۸.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۱۷۶، خطبه ۸۸.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۱، ص۱۵۶، خطبه ۸۷.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۲۲، خطبه ۸۹.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۷۵.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۶۵۲.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۶۵۹.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۳، ص۶۵۹.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۶، ص۲۶۵.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۶، ص۳۸۷.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حقب»، ج۱، ص۲۸۹.    






جعبه ابزار