• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حَیاء (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





حَیاء (به فتح حاء)، از واژگان قرآن کریم به معنای شرم است.



حَیاء به معنای شرم است.


(.... اِنَّ ذلِکُمْ کانَ یُؤْذِی النَّبِیَ‌ فَیَسْتَحْیِی‌ مِنْکُمْ وَاللَّهُ لا یَسْتَحْیِی‌ مِنَ الْحَقِّ..) آن کار «پیغمبر را آزار می‌دهد و از شما شرم می‌دارد ولی خدا از گفتن حق شرم نمی‌دارد.» همچنین است آیه ۲۶ بقره.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۲۱۵.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۷۰.    
۳. ابن فارس، احمد، معجم مقائیس اللغة، ج۲، ص۱۲۲.    
۴. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۱۱۶.    
۵. احزاب/سوره۳۳، آیه۵۳.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان، ج۱۶، ص۳۳۷.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۵۰۶.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۸، ص۱۷۶.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۱۶۱.    
۱۰. بقره/سوره۲، آیه۲۶.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «حیاء»، ج۲، ص۲۱۵.    






جعبه ابزار