• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حَنْجَر (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: حَناجِر (لغات‌قرآن)، حلق.


حَنْجَر (به فتح حاء و جیم و سکون نون)، از واژگان قرآن کریم به معنای گلو است.



حَنْجَر به معنی گلو است. در اقرب الموارد گوید: «الْحَنْجَرَةُ: الْحُلْقُومُ» جمع آن‌ حَنَاجِر است‌.
[۴] شرتونی، سعید، اقرب الموارد.



(وَاِذْ زاغَتِ الْاَبْصارُ وَ بَلَغَتِ الْقُلُوبُ‌ الْحَناجِرَ...) (و زمانى را كه چشم‌ها از شدت وحشت خيره شده و دل‌ها به گلوگاه رسيده بود) رسیدن دل‌ها به گلو کنایه از شدّت اضطراب و ترس است یعنی گوئی قلب‌ها از جای خود بالا آمده و به گلو رسیده‌اند. طبرسی آن را جوف حلقوم معنی کرده است‌. (وَاَنْذِرْهُمْ یَوْمَ الْآزِفَةِ اِذِ الْقُلُوبُ لَدَی‌ الْحَناجِرِ...) (و آنها را از روز نزديك (روز قیامت‌) بترسان، هنگامى كه از شدّت وحشت دل‌ها به گلوگاه مى‌رسد.)


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۱۸۷.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۶۰.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۲۵۸.    
۴. شرتونی، سعید، اقرب الموارد.
۵. احزاب/سوره۳۳، آیه۱۰.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۱۹.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان، ج۱۶، ص۲۸۵.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۴۲۷.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۸، ص۱۲۴.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۲۸-۲۹.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۸، ص۱۲۴.    
۱۲. غافر/سوره۴۰، آیه۱۸.    
۱۳. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۶۹.    
۱۴. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان، ج۱۷، ص۳۱۹-۳۲۰.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۴۸۵.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۸، ص۴۳۳.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۲۴۷.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «حنجر»، ج۲، ص۱۸۷.    






جعبه ابزار