حَمْی (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حَمْی (به فتح حاء و سکون میم)، از
واژگان قرآن کریم به معنای حرارت شدید است. مشتق این واژه در
قرآن به صورت
حامیَة (به فتح یاء)، به معنی گرم و سوزاننده آمده است.
حَمْی به معنی حرارت شدید است. در
صحاح گوید: «حَمِیَ النَّهارُ و حَمِیَ التَّنُّورُ: اشْتَدَّ حَرُّهُمَا و اَحْمَیْتُ الحَدِیدَ فِی النَّارِ فَهُوَ مَحْمِیٌ»
راغب گوید: آن حرارتی است که از فلزات سرخ کرده و از بدن برخیزد.
(یَوْمَ یُحْمی عَلَیْها فِی نارِ جَهَنَّمَ فَتُکْوی بِها جِباهُهُمْ وَ جُنُوبُهُمْ وَ ظُهُورُهُمْ..) «روزی که به آنها در آتش
جهنم حرارت داده شود و با آنها پیشانی‌ها و پهلوها و پشتهایشان داغ کرده شود.»
(تَصْلی ناراً حامِیَةً) (آنها در آتش سوزان وارد مى‌گردند.)
(وَما اَدْراکَ ما هِیَهْ)(نارٌ حامِیَةٌ) (آتشى است سوزان!)
حامیة بنا بر آنچه گذشت به معنی گرم و سوزنده است در
نهج البلاغه خطبه ۱۸۵ در وصف آتش آخرت فرموده:
«مُظْلِمَةٌ اَقْطَارُهَا. حَامِیَةٌ قُدُورُهَا. فَظِیعَةٌ اُمُورُهَا.» امّا چرا نار، با حامیة توصیف شده؟ شاید مراد شدّت و گدازنده بودن آتش است چنانکه آن را نهایت سوزنده بودن گفته‌اند.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «حمی»، ج۲، ص۱۸۵.
