• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حَریق (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





حَریق (به فتح حاء) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای سوزان است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در توصیف ویژگی‌های مالک اشتر و هشدار از عذاب جهنم از این واژه استفاده نموده است.



حَریق (به فتح حاء) به معنای سوزان آمده است.


برخی از مواردی که در نهج البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - حَریقِ - نامه ۳۸ (ویژگی‌های مالک اشتر)

امام (صلوات‌الله‌علیه) در خصوص «توصیف ویژگی‌های مالک اشتر» فرموده است:
«اَمَّا بَعْدُ، فَقَدْ بَعَثْتُ اِلَیْکُمْ عَبْداً مِنْ عِبَادِاللهِ عَزَّوَجَلَّ، لاَیَنَامُ اَیَّامَ الخَوْفِ، وَ لاَ یَنْکُلُ عَنِ الاْعْداءِ سَاعَاتِ الرَّوْعِ، اَشَدَّ عَلَی الْفُجَّارِ مِنْ حَریقِ النَّارِ»؛
اما بعد (از حمد و ثنای الهی) من یکی از بندگان (خاص) از بندگان خدا را به سوی شما فرستادم. کسی که به هنگام خوف و خطر خواب به چشم راه نمی‌دهد و در ساعات ترس و وحشت از دشمن نمی‌هراسد و به او پشت نمی‌کند. و در برابر بدکاران از شعله آتش، سوزنده‌تر است».

۲.۲ - تُحْرِقُهُ - خطبه ۱۸۳ (درباره عذاب جهنم)

امام (علیه‌السلام) درباره «هشدار از عذاب جهنم» می‌فرماید:
«افَرَاَیْتُمْ جَزَعَ اَحَدِکُمْ مِنَ الشَّوْکَةِ تُصِیبُهُ، وَالْعَثْرَةِ تُدْمِیهِ، وَالرَّمْضَاءِ تُحْرِقُهُ؟ فَکَیْفَ اِذَا کَانَ بَیْنَ طَابَقَیْنِ مِنْ نَار، ضَجِیعَ حَجَر، وَقَرِینَ شَیْطَان؟!»؛
«آیا ناراحتی یکی از شما را که خاری به بدنش فرو می‌رود و یا زمین خوردنی که او را کمی مجروح می‌سازد و یا ریگ‌های داغ بیابان (در فصل گرما) که او را آزار می‌دهد، مشاهده کرده‌اید؟ حال چگونه خواهید بود هنگامی که در میان دو طبقه از آتش برکنار سنگ‌های گداخته در مجاورت شیطان قرار گیرید؟».
۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۲۶۶.    
۲. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ص۲۶۶.    
۳. طریحی، مجمع البحرین، تحقیق الحسینی، ج۵، ص۱۴۵.    
۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۶۶۵، نامه ۳۸.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۷۰، نامه ۳۸.    
۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۱۱، نامه ۳۸.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۴۱.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۳۴.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۳۵.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۰، ص۹۲.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۶۸.    
۱۲. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۶، ص۱۵۷.    
۱۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۱۵، خطبه ۱۸۳.    
۱۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۶۷، خطبه ۱۸۳.    
۱۵. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۱۳۵، خطبه ۱۸۳.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۱۵.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۲۷.    
۱۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۳۹.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۱۱۶.    
۲۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۳۹۹.    
۲۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۳۹۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حریق»، ص۲۶۶.    






جعبه ابزار