حَوْش (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حَوْش (به فتح حاء و سکون واو) از
واژگان نهج‌البلاغه به معنای سوق دادن است.
«
حاش» کلمه استثنا می‌باشد.
از این مادّه دو مورد در
نهج‌البلاغه آمده است.
حَوْش به معنای سوق دادن است.
«حاش الابل: ساقها» «
حاش» کلمه استثنا می‌باشد.
مواردی که در «نهج‌البلاغه» استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد.
امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره ثواب و عقاب فرموده:
«إِنَّ اللهَ سُبْحانَهُ وَضَعَ الثَّوابَ عَلَى طاعَتِهِ، وَ الْعِقابَ عَلَى مَعْصِيَتِهِ، ذِيَادَةً لِعِبادِهِ عَنْ نِقْمَتِهِ، وَ حِياشَةً لَهُمْ إلَى جَنِّتِهِ.» «خداوند سبحان
ثواب را بر
طاعت و
عقاب را بر
معصیت نهاده تا بندگانش را از عذابش منع كند و به
بهشت سوق دهد.»
حضرت به
معاویه می‌نویسد:
«وَ حاشَ لله أَنْ تَلِيَ لِلْمُسْلِمينَ بَعْدِي صَدْراً أَوْ وِرْداً، أَوْ أُجْرِيَ لَكَ عَلَى أَحَد مِنْهُمْ عَقْداً أَوْ عَهْداً.» «پناه به
خدا كه تو بعد از من، سرپرست مسلمانان براى جلب منفعت يا دفع ضرر گردى، يا من در اين باره براى تو نسبت به يک تن از آنان قرار داد و تعهّدى امضا كنم.»
از این مادّه دو مورد در
نهج‌البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حوش»، ج۱، ص۳۱۳.
