• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حقانیت محمد (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



حقانیت رسالت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله مورد تأکید خداوند و قران است. در این مقاله آیات مرتبط با حقانیت حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله معرفی می‌شوند.

فهرست مندرجات

۱ - حقانیت رسالت پیامبر
۲ - تأکید الهی بر حقانیت پیامبر
۳ - عذاب بعد از اگاهی به حقانیت پیامبر
۴ - اتمام حجت بر حقانیت پیامبر
۵ - قسم‌های الهی بر حقانیت پیامبر
۶ - دیدگاه یهود به حقانیت پیامبر
۷ - اطمینان پیامبر از حقانیت راهش
۸ - اثبات حقانیت پیامبر
۹ - شهادت علمای اهل‌کتاب بر حقانیت پیامبر
۱۰ - نشانه‌های حقانیت پیامبر از دیدگاه مشرکان
۱۱ - نقش اندیشه در اثبات حقانیت پیامبر
۱۲ - درخواست اهل‌کتاب برای پذیرش حقانیت پیامبر
۱۳ - امانت الهی بودن حقانیت پیامبر
۱۴ - درخواست معجزه برای قبول حقانیت پیامبر
۱۵ - اثبات حقانیت پیامبر برای منافقان
۱۶ - دلیل عدم حقانیت پیامبر از نظر منافقان و یهود
۱۷ - آگاهان به حقّانيّت پیامبر
       ۱۷.۱ - احبار
       ۱۷.۲ - عالمان اهل‌كتاب‌
       ۱۷.۳ - جنّ‌
       ۱۷.۴ - مرتدّان‌
۱۸ - اعتراف به حقّانيّت پیامبر
       ۱۸.۱ - اعتراف بنی‌نظیر
       ۱۸.۲ - اعتراف نصارا
       ۱۸.۳ - اعتراف عوام یهود
       ۱۸.۴ - اعتراف یهود
۱۹ - انكار حقّانيّت پیامبر
       ۱۹.۱ - در حکم کفر به خدا
       ۱۹.۲ - لعن الهی و فرشتگان
       ۱۹.۳ - محرومیت از هدایت الهی
       ۱۹.۴ - توبیخ منکران
       ۱۹.۵ - انکار توسط مشرکان
۲۰ - ترديد در حقّانيّت پیامبر
       ۲۰.۱ - شكست‌ها و حوادث ناگوار
       ۲۰.۲ - ناباوری به رسالت بشر
       ۲۰.۳ - تردید منافقان
۲۱ - حقّانيّت پیامبر در كتابهاى آسمانى‌
       ۲۱.۱ - حقّانيّت پیامبر در تورات‌
۲۲ - دلايل حقّانيّت پیامبر
       ۲۲.۱ - اقامه شدن برهان
       ۲۲.۲ - قرآن
       ۲۲.۳ - تغییر قبله
       ۲۲.۴ - آگاهی علمای بنی‌اسرائیل
       ۲۲.۵ - شخصیت پيامبر قبل از بعثت
       ۲۲.۶ - تبیین ماجرای نزول تورات
       ۲۲.۷ - دلایل موجود در تورات و انجیل
       ۲۲.۸ - دلایل حقانیت پيامبر در نظر مشرکان
۲۳ - كتمان حقّانيّت پیامبر
       ۲۳.۱ - عذاب کتمان‌کنندگان
       ۲۳.۲ - اعتراف کتمان‌کنندگان
       ۲۳.۳ - کتمان توسط بنی‌نضیر
       ۲۳.۴ - توبیخ کتمان‌کنندگان
       ۲۳.۵ - کتمان از سوی علمای اهل‌کتاب
       ۲۳.۶ - شرمساری کتمان‌کنندگان
۲۴ - گواهان بر حقّانيّت پیامبر
       ۲۴.۱ - انبيا
       ۲۴.۲ - جبرئيل‌
       ۲۴.۳ - خدا
       ۲۴.۴ - علماى اهل‌كتاب‌
       ۲۴.۵ - ملائكه‌
       ۲۴.۶ - نصارا
       ۲۴.۷ - يهود
۲۵ - نشانه‌هاى حقّانيّت پیامبر
       ۲۵.۱ - گسترش دعوت پیامبر
       ۲۵.۲ - تغییر قبله
       ۲۵.۳ - امی بودن پیامبر
       ۲۵.۴ - خبر غیبی از زندگی حضرت مریم
       ۲۵.۵ - تأیید پیامبر در تورات
       ۲۵.۶ - از پیش خود نیاوردن قرآن
       ۲۵.۷ - تصدیق انبیاء پیشین
       ۲۵.۸ - گواهی شاهدی از بنی‌اسرائیل
       ۲۵.۹ - تصدیق تورات
       ۲۵.۱۰ - هماهنگی قران با تعالیم انبیاء
       ۲۵.۱۱ - دعوت به تسلیم دربرابر خدا
       ۲۵.۱۲ - بشارت حضرت عیسی
       ۲۵.۱۳ - زنده ماندن پیامبر بعد از تهدید الهی
       ۲۵.۱۴ - پیروزی در جنگ بدر
       ۲۵.۱۵ - دعوت به مباهله
       ۲۵.۱۶ - تحدی
       ۲۵.۱۷ - اطاع از جریان بعثت حضرت موسی
       ۲۵.۱۸ - در اختیارقرار دادن نشانه‌ها از سوی خدا
       ۲۵.۱۹ - بیان سرگذشت اهل مدین
       ۲۵.۲۰ - تبیین ماجرای نزول تورات
       ۲۵.۲۱ - بیان تاریخ گذشتگان
       ۲۵.۲۲ - عدم دریافت مزد از مردم
       ۲۵.۲۳ - نصرت قریب الوقوع بر کافران
       ۲۵.۲۴ - ذکر مشخصات پیامبر در انجیل
۲۶ - پانویس
۲۷ - منبع


حقّانیّت اسلام و رسالت پيغمبر صلی‌الله‌علیه‌وآله:
۱. قُلْ يا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَكُمُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكُمْ فَمَنِ اهْتَدى‌ فَإِنَّما يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّما يَضِلُّ عَلَيْها وَ ما أَنَا عَلَيْكُمْ بِوَكِيلٍ.
۲. بَلْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جاءَهُمْ فَهُمْ فِي أَمْرٍ مَرِيجٍ.


••• تأكيد خداوند، بر حقّانيّت رسالت پیامبراکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله:
ق وَ الْقُرْآنِ الْمَجِيدِ بَلْ عَجِبُوا أَنْ جاءَهُمْ مُنْذِرٌ مِنْهُمْ فَقالَ الْكافِرُونَ هذا شَيْ‌ءٌ عَجِيبٌ‌ بَلْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جاءَهُمْ فَهُمْ فِي أَمْرٍ مَرِيجٍ.

••• تأييد حقّانيّت و روشنى راه پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، از سوى خداوند:
فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّكَ عَلَى الْحَقِّ الْمُبِينِ.


مخالفت با رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، پس از آگاهی به حقانيت آن حضرت، موجب گرفتار شدن به عذاب جهنم:
وَ مَنْ يُشاقِقِ الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ ما تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدى‌ وَ يَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ ما تَوَلَّى وَ نُصْلِهِ جَهَنَّمَ وَ ساءَتْ مَصِيراً.


اتمام‌حجّت خداوند، بر حقّانيّت پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله:
إِنَّا أَرْسَلْناكَ بِالْحَقِّ بَشِيراً وَ نَذِيراً وَ لا تُسْئَلُ عَنْ أَصْحابِ الْجَحِيمِ.


••• قسمهای الهی به ستاره‌ها، شب و صبح، براى حقّانیّت قرآن و پيامبراكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله:
فَلا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ‌ الْجَوارِ الْكُنَّسِ‌ وَ اللَّيْلِ إِذا عَسْعَسَ‌ وَ الصُّبْحِ إِذا تَنَفَّسَ‌ إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ‌ ذِي قُوَّةٍ عِنْدَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ.

••• سوگند خداوند به قرآن حکیم، براى اثبات حقّانيّت رسالت پيامبر اعظم صلی‌الله‌علیه‌وآله:
وَ الْقُرْآنِ الْحَكِيمِ‌ إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ.

••• سوگند خداوند به ديدنيها و ناديدنيها، براى اثبات حقّانيّت پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله:
فَلا أُقْسِمُ بِما تُبْصِرُونَ‌ وَ ما لا تُبْصِرُونَ‌ إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ‌. بنا بر يك احتمال، «رسول كريم» پيامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله است.
[۱۴] كشف الاسرار، ج ۱۰، ص ۲۱۵.



••• منافع قوم یهود، برتر از اعتراف به حقّانيّت محمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله، در ديدگاه عالمان و پيشوايان آنان:
وَ إِذا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قالُوا آمَنَّا وَ إِذا خَلا بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ قالُوا أَ تُحَدِّثُونَهُمْ بِما فَتَحَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ لِيُحَاجُّوكُمْ بِهِ عِنْدَ رَبِّكُمْ أَ فَلا تَعْقِلُونَ.بنا بر روايتى از امام باقر علیه‌السلام اين آيه درباره قومى از يهود است.

••• تلاش پيشوايان بنی‌قریظه، براى كتمان حقّانيّت رسالت پيامبراكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله:
وَ إِذا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قالُوا آمَنَّا وَ إِذا خَلا بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ قالُوا أَ تُحَدِّثُونَهُمْ بِما فَتَحَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ لِيُحَاجُّوكُمْ بِهِ عِنْدَ رَبِّكُمْ أَفَلا تَعْقِلُونَ. بنا بر قولى، آيه شريفه درباره يهود بنى‌قريظه است.

••• اطمينان يهوديان عصر بعثت، به حقانيت پيامبراكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله و انطباق علايم پيامبر موجود در کتاب آسمانی آنان، بر آن حضرت:
وَ إِذا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قالُوا آمَنَّا وَ إِذا خَلا بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ قالُوا أَ تُحَدِّثُونَهُمْ بِما فَتَحَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ لِيُحَاجُّوكُمْ بِهِ عِنْدَ رَبِّكُمْ أَ فَلا تَعْقِلُونَ.
إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ ما أَنْزَلْنا مِنَ الْبَيِّناتِ وَ الْهُدى‌ مِنْ بَعْدِ ما بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتابِ أُولئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَ يَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ.


اطمينان پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به حقانيت راه خود، مقتضى توکل او به خدا:
فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّكَ عَلَى الْحَقِّ الْمُبِينِ.


تغییر قبله از بیت‌المقدّس به کعبه، اتمام حجّتى از سوى خدا، جهت اثبات حقّانيّت پيامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله:
۱. سَيَقُولُ السُّفَهاءُ مِنَ النَّاسِ ما وَلَّاهُمْ عَنْ قِبْلَتِهِمُ الَّتِي كانُوا عَلَيْها ... وَ كَذلِكَ جَعَلْناكُمْ أُمَّةً وَسَطاً لِتَكُونُوا شُهَداءَ عَلَى النَّاسِ وَ يَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيداً وَ ما جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتِي كُنْتَ عَلَيْها إِلَّا لِنَعْلَمَ مَنْ يَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّنْ يَنْقَلِبُ عَلى‌ عَقِبَيْهِ وَ إِنْ كانَتْ لَكَبِيرَةً إِلَّا عَلَى الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ وَ ما كانَ اللَّهُ لِيُضِيعَ إِيمانَكُمْ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُفٌ رَحِيمٌ. اين آيه شريفه درباره تغيير قبله از بيت‌المقدّس به سوى كعبه است.
۲. وَ مِنْ حَيْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ وَ حَيْثُ ما كُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَيْكُمْ حُجَّةٌ ....


شهادت علمای اهل کتاب در عصر بعثت، بر حقّانيّت پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله:
وَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلًا قُلْ كَفى‌ بِاللَّهِ شَهِيداً بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتابِ‌ . بنابر اينكه مراد از «من عنده علم الكتاب» علماى اهل‌كتاب باشد.


استفاده نكردن از غذا، راه نرفتن در بازارها، داشتن گنج و باغ، نشانه‌هاى صدق و حقّانيّت پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله از ديدگاه مشركان:
وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَذا إِلَّا إِفْكٌ افْتَراهُ وَ أَعانَهُ عَلَيْهِ قَوْمٌ آخَرُونَ فَقَدْ جاؤُ ظُلْماً وَ زُوراً وَ قالُوا أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ اكْتَتَبَها فَهِيَ تُمْلى‌ عَلَيْهِ بُكْرَةً وَ أَصِيلًا قُلْ أَنْزَلَهُ الَّذِي يَعْلَمُ السِّرَّ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ إِنَّهُ كانَ غَفُوراً رَحِيماً وَ قالُوا ما لِهذَا الرَّسُولِ يَأْكُلُ الطَّعامَ وَ يَمْشِي فِي الْأَسْواقِ لَوْ لا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مَلَكٌ فَيَكُونَ مَعَهُ نَذِيراً أَوْ يُلْقى‌ إِلَيْهِ كَنْزٌ أَوْ تَكُونُ لَهُ جَنَّةٌ يَأْكُلُ مِنْها وَ قالَ الظَّالِمُونَ إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلًا مَسْحُوراً.


نقش مؤثّر اندیشه و خردمندی، در ره‌يابى به حقّانيّت پيامبراكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله:
... وَ أَسَرُّوا النَّجْوَى الَّذِينَ ظَلَمُوا هَلْ هذا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ أَ فَتَأْتُونَ السِّحْرَ ... بَلْ قالُوا أَضْغاثُ أَحْلامٍ بَلِ افْتَراهُ بَلْ هُوَ شاعِرٌ ... وَ ما أَرْسَلْنا قَبْلَكَ إِلَّا رِجالًا نُوحِي إِلَيْهِمْ فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ‌ لَقَدْ أَنْزَلْنا إِلَيْكُمْ كِتاباً فِيهِ ذِكْرُكُمْ أَ فَلا تَعْقِلُونَ. آيه شريفه، مى‌تواند پاسخى باشد به درخواست بهانه جویانه مشرکان از پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله مبنى بر آوردن معجزه‌اى براى اثبات حقّانيّت خويش، يعنى اگر آنان تعقّل كنند خواهند فهميد كه قرآن معجزه پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله است. گفتنى است تأكيد شدن اين حقيقت با «لام» قسم و حرف تحقيق «لقد» مؤيّد همين برداشت است.


یهود و نصارا، خواهان سخن گفتن خداوند با آنان، درباره حقانيت پيامبراكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله:
وَ قالَ الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ لَوْ لا يُكَلِّمُنَا اللَّهُ أَوْ تَأْتِينا آيَةٌ كَذلِكَ قالَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِثْلَ قَوْلِهِمْ تَشابَهَتْ قُلُوبُهُمْ قَدْ بَيَّنَّا الْآياتِ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ‌. در آیه ۱۱۳    ، مشركان با تعبير «الّذين لايعلمون» در قبال يهود و نصارا مطرح شده‌اند و در آيه مورد بحث، مشركان با همان تعبير در برابر «الّذين من قبلهم» قرار گرفته‌اند. از اين مقايسه معلوم مى‌شود مقصود از «الّذين من قبلهم» يهود و نصارا است.


بيان حقّانيّت پيامبراكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، امانتی الهی در دست اهل‌كتاب:
إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَماناتِ إِلى‌ أَهْلِها ... منظور از امانت، تنها امانتهاى مالى نيست، بلكه شامل‌امانتهاى معنوى از قبيل علوم و معارف حقّه كه بايد به اهلش برسد نيز مى‌شود. يهود وقتى امانتهاى الهى به دست‌شان سپرده شد خيانت كردند و با علم به اينكه دین خدا، توحید است و همانى است كه پيامبر اعظم صلی‌الله‌علیه‌وآله به آن دعوت مى‌كند و پيامبر اكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله همان است كه تورات و انجيل بشارت او را داده با اين حال او را كتمان كردند.


••• كفرپيشگان عصر بعثت، خواستار معجزه‌اى جز قرآن، بر حقّانيّت محمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله:
۱. وَ قالُوا لَوْ لا نُزِّلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِنْ رَبِّهِ‌ ....
۲. وَ يَقُولُونَ لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِنْ رَبِّهِ‌ ....
۳. وَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِنْ رَبِّهِ‌ ....
۴. وَ قالُوا لَوْ لا يَأْتِينا بِآيَةٍ مِنْ رَبِّهِ‌ ....

••• ارائه معجزه‌اى محسوس و قابل رؤيت، توقّع مشركان از پيامبراكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله جهت اثبات درستى ادّعاى نبوّت و حقّانيّت آن حضرت:
أَوْ يُلْقى‌ إِلَيْهِ كَنْزٌ أَوْ تَكُونُ لَهُ جَنَّةٌ يَأْكُلُ مِنْها وَ قالَ الظَّالِمُونَ إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلًا مَسْحُوراً.
گواه‌طلبى مشركان از پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، در تأييد حقّانيّت آن حضرت:
قُلْ أَيُّ شَيْ‌ءٍ أَكْبَرُ شَهادَةً قُلِ اللَّهُ شَهِيدٌ بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ‌ ....


حقّانيّت پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله و ارتباط او با وحی، امرى ثابت شده براى منافقان:
يَحْذَرُ الْمُنافِقُونَ أَنْ تُنَزَّلَ عَلَيْهِمْ سُورَةٌ تُنَبِّئُهُمْ بِما فِي قُلُوبِهِمْ‌ ....


نازل نشدن عذاب الهی، به علت اهانتهای منافقان و يهوديان به آنان، دليل عدم حقانيت پيامبر اكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله در نظر آنان:
أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ نُهُوا عَنِ النَّجْوى‌ ثُمَّ يَعُودُونَ لِما نُهُوا عَنْهُ وَ يَتَناجَوْنَ بِالْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ وَ مَعْصِيَةِ الرَّسُولِ وَ إِذا جاؤُكَ حَيَّوْكَ بِما لَمْ يُحَيِّكَ بِهِ اللَّهُ وَ يَقُولُونَ فِي أَنْفُسِهِمْ لَوْ لا يُعَذِّبُنَا اللَّهُ بِما نَقُولُ‌ ....


لجاجت کفّار و مقابله آنها با پيامبراكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، در عين آگاهى از حقّانيّت آن حضرت:
قَدْ نَعْلَمُ إِنَّهُ لَيَحْزُنُكَ الَّذِي يَقُولُونَ فَإِنَّهُمْ لا يُكَذِّبُونَكَ وَ لكِنَّ الظَّالِمِينَ بِآياتِ اللَّهِ يَجْحَدُونَ.

۱۷.۱ - احبار

آگاهى علمای بنی‌اسرائیل، از حقّانيّت پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله:
أَ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُمْ آيَةً أَنْ يَعْلَمَهُ عُلَماءُ بَنِي إِسْرائِيلَ‌. معناى آيه اين است كه آيا در آگاهى دانشمندان بنى‌اسرائيل به مطابقت نشانه‌هاى پيامبر بشارت داده شده با محمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله، دليل و نشانه‌اى كافى براى شناخت صدق محمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله نمى‌باشد.

۱۷.۲ - عالمان اهل‌كتاب‌

••• آگاهى اهل‌کتاب، از حقّانيّت پيامبراكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله:
۱. الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَعْرِفُونَهُ كَما يَعْرِفُونَ أَبْناءَهُمْ وَ إِنَّ فَرِيقاً مِنْهُمْ لَيَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ.
۲. ... وَ مَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ إِلَّا مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْياً بَيْنَهُمْ‌ ... يهود و نصارا در صدق نبوّت پيامبراكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله با آنچه در كتاب‌شان در صفت و زمان خروج آن حضرت آمده بود، پس از آنكه بيّنه و حقّانيّت او را ديدند به علّت حسادت و اختلاف، كتمان كردند.
۳. يا أَهْلَ الْكِتابِ لِمَ تَكْفُرُونَ بِآياتِ اللَّهِ وَ أَنْتُمْ تَشْهَدُونَ‌ يا أَهْلَ الْكِتابِ لِمَ تَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْباطِلِ وَ تَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ.
۴. كَيْفَ يَهْدِي اللَّهُ قَوْماً كَفَرُوا بَعْدَ إِيمانِهِمْ وَ شَهِدُوا أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ وَ جاءَهُمُ الْبَيِّناتُ‌ ....
۵. الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَعْرِفُونَهُ كَما يَعْرِفُونَ أَبْناءَهُمُ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فَهُمْ لا يُؤْمِنُونَ.
۶. ... وَ الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَعْلَمُونَ أَنَّهُ مُنَزَّلٌ مِنْ رَبِّكَ بِالْحَقِّ فَلا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ.
۷. الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِيَّ الْأُمِّيَّ الَّذِي يَجِدُونَهُ مَكْتُوباً عِنْدَهُمْ فِي التَّوْراةِ وَ الْإِنْجِيلِ يَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهاهُمْ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ يُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّباتِ وَ يُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبائِثَ وَ يَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَ الْأَغْلالَ الَّتِي كانَتْ عَلَيْهِمْ فَالَّذِينَ آمَنُوا بِهِ وَ عَزَّرُوهُ وَ نَصَرُوهُ وَ اتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِي أُنْزِلَ مَعَهُ أُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ.
۸. وَ ما تَفَرَّقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ إِلَّا مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْهُمُ الْبَيِّنَةُ.

••• مجادله عالمان اهل‌كتاب با پيامبر اكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، به رغم آگاهى آنان به حقّانيّت آن حضرت:
إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلامُ وَ مَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ إِلَّا مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْعِلْمُ‌ ... فَإِنْ حَاجُّوكَ فَقُلْ‌ ....

۱۷.۳ - جنّ‌

آگاهى جنّیان به حقّانيّت رسالت پيامبر اكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، با استماع كلام وحى:
۱. وَ إِذْ صَرَفْنا إِلَيْكَ نَفَراً مِنَ الْجِنِّ يَسْتَمِعُونَ الْقُرْآنَ فَلَمَّا حَضَرُوهُ قالُوا أَنْصِتُوا فَلَمَّا قُضِيَ وَلَّوْا إِلى‌ قَوْمِهِمْ مُنْذِرِينَ‌ قالُوا يا قَوْمَنا إِنَّا سَمِعْنا كِتاباً أُنْزِلَ مِنْ بَعْدِ مُوسى‌ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ وَ إِلى‌ طَرِيقٍ مُسْتَقِيمٍ.
۲. قُلْ أُوحِيَ إِلَيَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِنَ الْجِنِّ فَقالُوا إِنَّا سَمِعْنا قُرْآناً عَجَباً يَهْدِي إِلَى الرُّشْدِ فَآمَنَّا بِهِ وَ لَنْ نُشْرِكَ بِرَبِّنا أَحَداً وَ أَنَّهُ تَعالى‌ جَدُّ رَبِّنا مَا اتَّخَذَ صاحِبَةً وَ لا وَلَداً.
۳. وَ أَنَّهُ لَمَّا قامَ عَبْدُ اللَّهِ يَدْعُوهُ كادُوا يَكُونُونَ عَلَيْهِ لِبَداً. مرجع ضمير فاعلى «كادوا ...» طبق يك احتمال، جنّ است و مقصود از عبداللّه، پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله است.

۱۷.۴ - مرتدّان‌

آگاهى اهل ارتداد بر حقّانيّت پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله:
كَيْفَ يَهْدِي اللَّهُ قَوْماً كَفَرُوا بَعْدَ إِيمانِهِمْ وَ شَهِدُوا أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ وَ جاءَهُمُ الْبَيِّناتُ‌ ....




۱۸.۱ - اعتراف بنی‌نظیر

اعتراف بنی‌قریظه، به حقّانيّت پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله:
وَ إِذا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قالُوا آمَنَّا وَ إِذا خَلا بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ قالُوا أَ تُحَدِّثُونَهُمْ بِما فَتَحَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ‌ ... طبق شأن نزول ذكر شده، آيه مزبور مربوط به بنى‌قريظه است. همچنين مقصود از «بما فتح اللّه عليكم» اطّلاع آنان از اوصاف پيامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله به وسيله تورات و تطبيق آنها بر آن حضرت است.

۱۸.۲ - اعتراف نصارا

اعتراف نصارا به حقّانيّت محمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله، سبب برخوردارى آنان از بهشت جاودان:
... وَ لَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّةً لِلَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ قالُوا إِنَّا نَصارى‌ ... يَقُولُونَ رَبَّنا آمَنَّا ... وَ ما لَنا لا نُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ ما جاءَنا مِنَ الْحَقِ‌ ... فَأَثابَهُمُ اللَّهُ بِما قالُوا جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها وَ ذلِكَ جَزاءُ الْمُحْسِنِينَ.

۱۸.۳ - اعتراف عوام یهود

اعتراف عوام یهود در حضور مسلمانان به حقّانيّت محمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله و انطباق نشانه‌هاى پيامبر موعود بر آن حضرت:
وَ إِذا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قالُوا آمَنَّا وَ إِذا خَلا بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ قالُوا أَ تُحَدِّثُونَهُمْ بِما فَتَحَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ لِيُحَاجُّوكُمْ بِهِ عِنْدَ رَبِّكُمْ أَ فَلا تَعْقِلُونَ. آيات، درباره يهود است.

۱۸.۴ - اعتراف یهود

اقرار یهود به حقّانيّت پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله:
وَ إِذا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قالُوا آمَنَّا وَ إِذا خَلا بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ قالُوا أَ تُحَدِّثُونَهُمْ بِما فَتَحَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ لِيُحَاجُّوكُمْ بِهِ عِنْدَ رَبِّكُمْ أَ فَلا تَعْقِلُونَ.




۱۹.۱ - در حکم کفر به خدا

انكار حقّانيّت رسالت پيامبراكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، در حكم کفر به خداوند:
وَ إِذا سَمِعُوا ما أُنْزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرى‌ أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ يَقُولُونَ رَبَّنا آمَنَّا فَاكْتُبْنا مَعَ الشَّاهِدِينَ‌ وَ ما لَنا لا نُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ ما جاءَنا مِنَ الْحَقِ‌ ... وَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا أُولئِكَ أَصْحابُ الْجَحِيمِ.

۱۹.۲ - لعن الهی و فرشتگان

انكار حقانيت پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله از سوى (برخى) اهل‌كتاب، درپى‌دارنده لعنت خدا، فرشتگان و تمامى مردم:
كَيْفَ يَهْدِي اللَّهُ قَوْماً كَفَرُوا بَعْدَ إِيمانِهِمْ وَ شَهِدُوا أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ وَ جاءَهُمُ الْبَيِّناتُ‌ ... أُولئِكَ جَزاؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللَّهِ وَ الْمَلائِكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ. بنا بر قولى، آيه شريفه درباره اهل‌كتاب است.

۱۹.۳ - محرومیت از هدایت الهی

انكار رسالت پيامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله از سوى اهل‌كتاب، با وجود دلايل روشن بر حقّانيّت آن حضرت، عامل محروميّت آنان از هدایت الهی:
كَيْفَ يَهْدِي اللَّهُ قَوْماً كَفَرُوا بَعْدَ إِيمانِهِمْ وَ شَهِدُوا أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ وَ جاءَهُمُ الْبَيِّناتُ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ.

۱۹.۴ - توبیخ منکران

توبيخ خداوند از مشرکان، به علّت انكار دلايل حقّانيّت پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله:
وَ إِنَّهُ لَتَنْزِيلُ رَبِّ الْعالَمِينَ‌ نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ‌ وَ إِنَّهُ لَفِي زُبُرِ الْأَوَّلِينَ‌ أَ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُمْ آيَةً أَنْ يَعْلَمَهُ عُلَماءُ بَنِي إِسْرائِيلَ.

۱۹.۵ - انکار توسط مشرکان

••• انكار حقانيت پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله از سوى مشركان، با وجود دليل روشن بر آن:
قُلْ إِنِّي عَلى‌ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّي وَ كَذَّبْتُمْ بِهِ ما عِنْدِي ما تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ يَقُصُّ الْحَقَّ وَ هُوَ خَيْرُ الْفاصِلِينَ‌. بنا بر يك قول، مقصود از «بيّنه» قرآن است.

••• مشركان، منكر حقانيت پيامبر اكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، به علت جهل، لجاجت و ناديده گرفتن معجزات آن حضرت:
وَ قالَ الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ لَوْ لا يُكَلِّمُنَا اللَّهُ أَوْ تَأْتِينا آيَةٌ كَذلِكَ قالَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِثْلَ قَوْلِهِمْ تَشابَهَتْ قُلُوبُهُمْ قَدْ بَيَّنَّا الْآياتِ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ.




۲۰.۱ - شكست‌ها و حوادث ناگوار

شكستها و حوادث ناگوار، موجب تردید مسلمانان سست‌انديشه، در مورد حقّانيّت پيامبراكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله:
ثُمَّ أَنْزَلَ عَلَيْكُمْ مِنْ بَعْدِ الْغَمِّ أَمَنَةً نُعاساً يَغْشى‌ طائِفَةً مِنْكُمْ وَ طائِفَةٌ قَدْ أَهَمَّتْهُمْ أَنْفُسُهُمْ يَظُنُّونَ بِاللَّهِ غَيْرَ الْحَقِّ ظَنَّ الْجاهِلِيَّةِ يَقُولُونَ هَلْ لَنا مِنَ الْأَمْرِ مِنْ شَيْ‌ءٍ قُلْ إِنَّ الْأَمْرَ كُلَّهُ لِلَّهِ يُخْفُونَ فِي أَنْفُسِهِمْ ما لا يُبْدُونَ لَكَ يَقُولُونَ لَوْ كانَ لَنا مِنَ الْأَمْرِ شَيْ‌ءٌ ما قُتِلْنا هاهُنا ....

۲۰.۲ - ناباوری به رسالت بشر

ترديد در حقّانيّت پيامبراكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، نشئت‌يافته از ناباورى به رسالت بشر از طرف خدا:
بَلْ عَجِبُوا أَنْ جاءَهُمْ مُنْذِرٌ مِنْهُمْ فَقالَ الْكافِرُونَ هذا شَيْ‌ءٌ عَجِيبٌ‌ بَلْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جاءَهُمْ فَهُمْ فِي أَمْرٍ مَرِيجٍ‌ . كفّار، گمان مى‌كردند كه فقط به فرشته وحى مى‌شود و از اينكه به پيامبر اعظم صلی‌الله‌علیه‌وآله با عنوان رسول در قالب بشر به او وحى شد و به سوى آنان برانگيخته گرديد، تعجّب كرده، او را انكار نمودند.

۲۰.۳ - تردید منافقان

شک و تردید منافقان صدر اسلام، نسبت به حقّانيّت پيامبراكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله:
أَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ أَمِ ارْتابُوا أَمْ يَخافُونَ أَنْ يَحِيفَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ‌ وَ رَسُولُهُ‌ ... به گفته برخى از مفسّران، آيات ياد شده درباره منافقان نازل شده است.


بيان صفات پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در كتابهاى آسمانى پيشين، دليل بر حقّانيّت آن حضرت:
فَإِنْ كُنْتَ فِي شَكٍّ مِمَّا أَنْزَلْنا إِلَيْكَ فَسْئَلِ الَّذِينَ يَقْرَؤُنَ الْكِتابَ مِنْ قَبْلِكَ لَقَدْ جاءَكَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ فَلا تَكُونَنَّ مِنَ المُمْتَرِينَ‌. مقصود از «فسئل» سؤال كردن از صفات پيامبراكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله است كه در كتابهاى آسمانى‌شان آمده بود.

۲۱.۱ - حقّانيّت پیامبر در تورات‌

تورات، حاوى شواهد و نشانه‌هايى بر حقّانيّت پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله:
۱. أَ فَتَطْمَعُونَ أَنْ يُؤْمِنُوا لَكُمْ وَ قَدْ كانَ فَرِيقٌ مِنْهُمْ يَسْمَعُونَ كَلامَ اللَّهِ ثُمَّ يُحَرِّفُونَهُ مِنْ بَعْدِ ما عَقَلُوهُ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ‌ وَ إِذا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قالُوا آمَنَّا وَ إِذا خَلا بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ قالُوا أَ تُحَدِّثُونَهُمْ بِما فَتَحَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ لِيُحَاجُّوكُمْ بِهِ عِنْدَ رَبِّكُمْ أَفَلا تَعْقِلُونَ. اين آيات، درباره يهود است.
۲. فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ يَكْتُبُونَ الْكِتابَ بِأَيْدِيهِمْ ثُمَّ يَقُولُونَ هذا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ لِيَشْتَرُوا بِهِ ثَمَناً قَلِيلًا فَوَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا كَتَبَتْ أَيْدِيهِمْ وَ وَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا يَكْسِبُونَ‌. در روايتى از امام باقر عليه‌السلام آيه شريفه درباره احبار يهود است.
۳. وَ لَمَّا جاءَهُمْ رَسُولٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ لِما مَعَهُمْ‌ نَبَذَ فَرِيقٌ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ كِتابَ اللَّهِ وَراءَ ظُهُورِهِمْ كَأَنَّهُمْ لا يَعْلَمُونَ.
۴. الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَعْرِفُونَهُ كَما يَعْرِفُونَ أَبْناءَهُمْ‌ ....
۵. إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ ما أَنْزَلْنا مِنَ الْبَيِّناتِ وَ الْهُدى‌ مِنْ بَعْدِ ما بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتابِ‌ ... بنابراينكه مراد از «الكتب» تورات باشد.
۶. كَيْفَ يَهْدِي اللَّهُ قَوْماً كَفَرُوا بَعْدَ إِيمانِهِمْ وَ شَهِدُوا أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ وَ جاءَهُمُ الْبَيِّناتُ‌ ....
۷. وَ إِنَّ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ لَمَنْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْهِمْ خاشِعِينَ لِلَّهِ لا يَشْتَرُونَ بِآياتِ اللَّهِ ثَمَناً قَلِيلًا أُولئِكَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ إِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسابِ.
۸. فَبِما نَقْضِهِمْ مِيثاقَهُمْ‌ ... يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ وَ نَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُكِّرُوا بِهِ‌ ...آيه ياد شده، مربوط به يهود است كه مطالب مربوط به اطاعت از پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله را كه در تورات آمده بود رها كردند.
۹. الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَعْرِفُونَهُ كَما يَعْرِفُونَ أَبْناءَهُمُ‌ ....
۱۰. ... وَ الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَعْلَمُونَ أَنَّهُ مُنَزَّلٌ مِنْ رَبِّكَ بِالْحَقِ‌ ....
۱۱. أَ فَمَنْ كانَ عَلى‌ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَ يَتْلُوهُ شاهِدٌ مِنْهُ وَ مِنْ قَبْلِهِ كِتابُ مُوسى‌ ... فَلا تَكُ فِي مِرْيَةٍ مِنْهُ إِنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ‌ ....
۱۲. مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ تَراهُمْ رُكَّعاً سُجَّداً يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَ رِضْواناً سِيماهُمْ فِي وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْراةِ ....




۲۲.۱ - اقامه شدن برهان

اقامه شدن برهان بر حقّانيّت پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، براى مشركان و اهل‌كتاب:
لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ وَ الْمُشْرِكِينَ مُنْفَكِّينَ حَتَّى تَأْتِيَهُمُ الْبَيِّنَةُ رَسُولٌ مِنَ اللَّهِ يَتْلُوا صُحُفاً مُطَهَّرَةً وَ ما تَفَرَّقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ إِلَّا مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْهُمُ الْبَيِّنَةُ.

۲۲.۲ - قرآن

••• قرآن، دليل روشن و گواه حقّانيّت محمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله:
۱. قُلْ إِنِّي عَلى‌ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّي‌ ... مراد از «بيّنة» قرآن است.
۲. أَ فَمَنْ كانَ عَلى‌ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَ يَتْلُوهُ شاهِدٌ مِنْهُ‌ ... مقصود از «شاهد منه» قرآن است.

••• قرآن، معجزه‌اى كافى براى اثبات حقانيت پيامبر اكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله:
۱. وَ إِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِمَّا نَزَّلْنا عَلى‌ عَبْدِنا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ وَ ادْعُوا شُهَداءَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ‌ فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ لَنْ تَفْعَلُوا فَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِي وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ أُعِدَّتْ لِلْكافِرِينَ.
۲. وَ لَقَدْ أَنْزَلْنا إِلَيْكَ آياتٍ بَيِّناتٍ وَ ما يَكْفُرُ بِها إِلَّا الْفاسِقُونَ.
۳. أَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَ لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلافاً كَثِيراً.
۴. قُلْ أَيُّ شَيْ‌ءٍ أَكْبَرُ شَهادَةً قُلِ اللَّهُ شَهِيدٌ بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ وَ أُوحِيَ إِلَيَّ هذَا الْقُرْآنُ لِأُنْذِرَكُمْ بِهِ وَ مَنْ بَلَغَ أَ إِنَّكُمْ لَتَشْهَدُونَ أَنَّ مَعَ اللَّهِ آلِهَةً أُخْرى‌ قُلْ لا أَشْهَدُ قُلْ إِنَّما هُوَ إِلهٌ واحِدٌ وَ إِنَّنِي بَرِي‌ءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَ.
۵. قُلْ إِنِّي عَلى‌ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّي وَ كَذَّبْتُمْ بِهِ ما عِنْدِي ما تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ يَقُصُّ الْحَقَّ وَ هُوَ خَيْرُ الْفاصِلِينَ.
۶. أَ فَغَيْرَ اللَّهِ أَبْتَغِي حَكَماً وَ هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ إِلَيْكُمُ الْكِتابَ مُفَصَّلًا وَ الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَعْلَمُونَ أَنَّهُ مُنَزَّلٌ مِنْ رَبِّكَ بِالْحَقِّ فَلا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ‌ وَ تَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ صِدْقاً وَ عَدْلًا لا مُبَدِّلَ لِكَلِماتِهِ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ.
۷. وَ إِذا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآيَةٍ قالُوا لَوْ لا اجْتَبَيْتَها قُلْ إِنَّما أَتَّبِعُ ما يُوحى‌ إِلَيَّ مِنْ رَبِّي هذا بَصائِرُ مِنْ رَبِّكُمْ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ.
۸. وَ ما كانَ هذَا الْقُرْآنُ أَنْ يُفْتَرى‌ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ لكِنْ‌ تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَ تَفْصِيلَ الْكِتابِ لا رَيْبَ فِيهِ مِنْ رَبِّ الْعالَمِينَ.
۹. أَمْ يَقُولُونَ افْتَراهُ قُلْ فَأْتُوا بِعَشْرِ سُوَرٍ مِثْلِهِ مُفْتَرَياتٍ وَ ادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ‌ فَإِلَّمْ يَسْتَجِيبُوا لَكُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّما أُنْزِلَ بِعِلْمِ اللَّهِ وَ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ فَهَلْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ.
۱۰. وَ قالُوا لَوْ لا يَأْتِينا بِآيَةٍ مِنْ رَبِّهِ أَ وَ لَمْ تَأْتِهِمْ بَيِّنَةُ ما فِي الصُّحُفِ الْأُولى‌.
۱۱. لَقَدْ أَنْزَلْنا إِلَيْكُمْ كِتاباً فِيهِ ذِكْرُكُمْ أَ فَلا تَعْقِلُونَ.
۱۲. أَ وَ لَمْ يَكْفِهِمْ أَنَّا أَنْزَلْنا عَلَيْكَ الْكِتابَ يُتْلى‌ عَلَيْهِمْ إِنَّ فِي ذلِكَ لَرَحْمَةً وَ ذِكْرى‌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ.
وَ الْقُرْآنِ الْحَكِيمِ‌ إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ.
۱۳. رَسُولًا يَتْلُوا عَلَيْكُمْ آياتِ اللَّهِ مُبَيِّناتٍ لِيُخْرِجَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ مَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ وَ يَعْمَلْ صالِحاً يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها أَبَداً قَدْ أَحْسَنَ اللَّهُ لَهُ رِزْقاً.

۲۲.۳ - تغییر قبله

تعيين کعبه به صورت قبله مسلمانان، موجب روشن شدن حقّانيّت پيامبر اعظم صلی‌الله‌علیه‌وآله براى گروهى از مخالفان:
وَ مِنْ حَيْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ وَ حَيْثُ ما كُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَيْكُمْ حُجَّةٌ إِلَّا الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِي وَ لِأُتِمَّ نِعْمَتِي عَلَيْكُمْ وَ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ.

۲۲.۴ - آگاهی علمای بنی‌اسرائیل

آگاهى و اطّلاع عالمان بنی‌اسرائیل از آمدن قرآن، دليل حقّانيّت پيامبراكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله:
أَ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُمْ آيَةً أَنْ يَعْلَمَهُ عُلَماءُ بَنِي إِسْرائِيلَ.

۲۲.۵ - شخصیت پيامبر قبل از بعثت

زندگی و شخصيّت پيش از بعثت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، دليلى روشن براى حقّانيّت رسالت آن حضرت:
قُلْ لَوْ شاءَ اللَّهُ ما تَلَوْتُهُ عَلَيْكُمْ وَ لا أَدْراكُمْ بِهِ فَقَدْ لَبِثْتُ فِيكُمْ عُمُراً مِنْ قَبْلِهِ أَ فَلا تَعْقِلُونَ.

۲۲.۶ - تبیین ماجرای نزول تورات

تبيين ماجراى نزول تورات بر موسی علیه‌السلام از سوى پيامبراكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله به رغم عدم حضور او در آنجا، گواهى بر حقّانيّت رسالت آن حضرت:
وَ ما كُنْتَ بِجانِبِ الْغَرْبِيِّ إِذْ قَضَيْنا إِلى‌ مُوسَى الْأَمْرَ وَ ما كُنْتَ مِنَ الشَّاهِدِينَ‌ وَ ما كُنْتَ بِجانِبِ الطُّورِ إِذْ نادَيْنا وَ لكِنْ رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ لِتُنْذِرَ قَوْماً ما أَتاهُمْ مِنْ نَذِيرٍ مِنْ قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ.

۲۲.۷ - دلایل موجود در تورات و انجیل

وجود دلايل حقّانيّت پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، در تورات و انجيل:
۱. وَ إِنَّ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ لَمَنْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْهِمْ خاشِعِينَ لِلَّهِ لا يَشْتَرُونَ بِآياتِ اللَّهِ ثَمَناً قَلِيلًا أُولئِكَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ إِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسابِ
۲. ... وَ الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَعْلَمُونَ أَنَّهُ مُنَزَّلٌ مِنْ رَبِّكَ بِالْحَقِ‌ ....

۲۲.۸ - دلایل حقانیت پيامبر در نظر مشرکان

••• نازل شدن گنج بر پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله و داشتن مال فراوان، نشانه حقّانيّت آن حضرت، در نظر مشركان:
فَلَعَلَّكَ تارِكٌ بَعْضَ ما يُوحى‌ إِلَيْكَ وَ ضائِقٌ بِهِ صَدْرُكَ أَنْ يَقُولُوا لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَيْهِ كَنْزٌ أَوْ جاءَ مَعَهُ مَلَكٌ إِنَّما أَنْتَ نَذِيرٌ ....

••• درخواست بهانه‌جويانه مشركان از پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، براى احضار فرشتگان، جهت اثبات حقّانيّت خود:
وَ قالُوا يا أَيُّهَا الَّذِي نُزِّلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ إِنَّكَ لَمَجْنُونٌ‌ لَوْ ما تَأْتِينا بِالْمَلائِكَةِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ.

••• مشركان، خواهان نشانه و معجزه‌اى بر حقانيت پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله:
وَ قالَ الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ‌ ... أَوْ تَأْتِينا آيَةٌ ....

••• درخواست مشركان براى نزول نامه سرگشاده از سوى خداوند، در تأييد حقانيت رسالت پيامبر اكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله و بر درستى قرآن، نابجا و غير منطقى:
بَلْ يُرِيدُ كُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ يُؤْتى‌ صُحُفاً مُنَشَّرَةً كَلَّا بَلْ لا يَخافُونَ الْآخِرَةَ كَلَّا إِنَّهُ تَذْكِرَةٌ.

••• ادّعاى مشركان، بر نبود آيه و معجزه‌اى براى حقانيت رسالت پيامبراكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله:
۱. وَ قالَ الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ لَوْ لا يُكَلِّمُنَا اللَّهُ أَوْ تَأْتِينا آيَةٌ ....
۲. وَ قالُوا لَوْ لا نُزِّلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِنْ رَبِّهِ قُلْ إِنَّ اللَّهَ قادِرٌ عَلى‌ أَنْ يُنَزِّلَ آيَةً وَ لكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَعْلَمُونَ.


كتمان حقانيت پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، مصداق بارز تکذیب آیات الهی و از بزرگ‌ترين ظلمها:
الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَعْرِفُونَهُ كَما يَعْرِفُونَ أَبْناءَهُمُ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فَهُمْ لا يُؤْمِنُونَ‌ وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى‌ عَلَى اللَّهِ كَذِباً أَوْ كَذَّبَ بِآياتِهِ‌ ....

۲۳.۱ - عذاب کتمان‌کنندگان

كتمان حقانيت پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، به رغم آگاهى به آن، موجب كيفر لعن الهی و ملائکه و مردم و خلود در جهنم:
كَيْفَ يَهْدِي اللَّهُ قَوْماً كَفَرُوا بَعْدَ إِيمانِهِمْ وَ شَهِدُوا أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ وَ جاءَهُمُ الْبَيِّناتُ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ‌ أُولئِكَ جَزاؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللَّهِ وَ الْمَلائِكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ‌ خالِدِينَ فِيها لا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذابُ وَ لا هُمْ يُنْظَرُونَ.

۲۳.۲ - اعتراف کتمان‌کنندگان

پى بردن كتمان كنندگان پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به حقّانيّت آن حضرت، در قیامت:
الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَعْرِفُونَهُ كَما يَعْرِفُونَ أَبْناءَهُمُ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فَهُمْ لا يُؤْمِنُونَ‌ وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى‌ عَلَى اللَّهِ كَذِباً أَوْ كَذَّبَ بِآياتِهِ‌ ... وَ لَوْ تَرى‌ إِذْ وُقِفُوا عَلَى النَّارِ فَقالُوا يا لَيْتَنا نُرَدُّ وَ لا نُكَذِّبَ بِآياتِ رَبِّنا وَ نَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ.

۲۳.۳ - کتمان توسط بنی‌نضیر

تلاش پيشوايان بنی‌قریظه، براى كتمان حقانيت پيامبراكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله:
وَ إِذا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قالُوا آمَنَّا وَ إِذا خَلا بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ قالُوا أَ تُحَدِّثُونَهُمْ بِما فَتَحَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ‌ ... بنابراينكه مراد از ضمير «بعضهم» پيشوايان بنى‌قريظه باشد.

۲۳.۴ - توبیخ کتمان‌کنندگان

اهل‌كتاب، مورد توبيخ خداوند، به جهت كتمان حقّانيّت پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله و ایمان نياوردن به او:
الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَعْرِفُونَهُ كَما يَعْرِفُونَ أَبْناءَهُمُ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فَهُمْ لا يُؤْمِنُونَ‌ وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى‌ عَلَى اللَّهِ كَذِباً أَوْ كَذَّبَ بِآياتِهِ إِنَّهُ لا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ.

۲۳.۵ - کتمان از سوی علمای اهل‌کتاب

••• كتمان شواهد و نشانه‌هاى حقّانيّت پيامبراكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله از جانب عالمان یهود و نصارا، به‌رغم آگاهى بدان:
إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ ما أَنْزَلْنا مِنَ الْبَيِّناتِ وَ الْهُدى‌ مِنْ بَعْدِ ما بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتابِ‌ ....

••• كتمان حقانيت پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، از سوى عالمان اهل کتاب:
۱. الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَعْرِفُونَهُ كَما يَعْرِفُونَ أَبْناءَهُمْ وَ إِنَّ فَرِيقاً مِنْهُمْ لَيَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ.
۲. إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ ما أَنْزَلْنا مِنَ الْبَيِّناتِ وَ الْهُدى‌ مِنْ بَعْدِ ما بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتابِ‌ ....
۳. الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَعْرِفُونَهُ كَما يَعْرِفُونَ أَبْناءَهُمُ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فَهُمْ لا يُؤْمِنُونَ.

۲۳.۶ - شرمساری کتمان‌کنندگان

شرمسارى و پشیمانی کافران در قيامت، از كتمان حقانيّت رسالت پيامبر اكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله:
يَوْمَئِذٍ يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ عَصَوُا الرَّسُولَ لَوْ تُسَوَّى بِهِمُ الْأَرْضُ وَ لا يَكْتُمُونَ اللَّهَ حَدِيثاً.




۲۴.۱ - انبيا

به گواه گرفتن انبیا بر حقانيت پيامبر اكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله از طرف خداوند و گواهى خداوند، همراه آنان بر اين حقانيت:
وَ إِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثاقَ النَّبِيِّينَ لَما آتَيْتُكُمْ مِنْ كِتابٍ وَ حِكْمَةٍ ثُمَّ جاءَكُمْ رَسُولٌ مُصَدِّقٌ لِما مَعَكُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَ لَتَنْصُرُنَّهُ قالَ أَأَقْرَرْتُمْ وَ أَخَذْتُمْ عَلى‌ ذلِكُمْ إِصْرِي قالُوا أَقْرَرْنا قالَ فَاشْهَدُوا وَ أَنَا مَعَكُمْ مِنَ الشَّاهِدِينَ.

۲۴.۲ - جبرئيل‌

گواهی جبرئیل، بر حقّانيّت پيامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله:
أَ فَمَنْ كانَ عَلى‌ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَ يَتْلُوهُ شاهِدٌ مِنْهُ‌ ... مقصود از «شاهد منه» به گفته برخى مفسّران، جبرئیل است.

۲۴.۳ - خدا

••• خداوند، گواهى‌دهنده بر حقّانيّت پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله:
۱. الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَعْرِفُونَهُ كَما يَعْرِفُونَ أَبْناءَهُمْ وَ إِنَّ فَرِيقاً مِنْهُمْ لَيَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ‌ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ فَلا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ.
۲. ... وَ أَرْسَلْناكَ لِلنَّاسِ رَسُولًا وَ كَفى‌ بِاللَّهِ شَهِيداً.
۳. لكِنِ اللَّهُ يَشْهَدُ بِما أَنْزَلَ إِلَيْكَ أَنْزَلَهُ بِعِلْمِهِ‌ ....
۴. يا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَكُمُ الرَّسُولُ بِالْحَقِّ مِنْ رَبِّكُمْ فَآمِنُوا خَيْراً لَكُمْ وَ إِنْ تَكْفُرُوا فَإِنَّ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ كانَ اللَّهُ عَلِيماً حَكِيماً.«قد جاءكم الرّسول» تكرار شهادت است كه (در آیه ۱۶۶    ) آمده است.
[۱۷۶] آلوسی، شهاب‌الدین، روح المعانى، ج ۶، ص ۳۵.

۵. قُلْ أَيُّ شَيْ‌ءٍ أَكْبَرُ شَهادَةً قُلِ اللَّهُ شَهِيدٌ بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ‌ ... الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَعْرِفُونَهُ كَما يَعْرِفُونَ أَبْناءَهُمُ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فَهُمْ لا يُؤْمِنُونَ.
۶. قُلْ يا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَكُمُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكُمْ فَمَنِ اهْتَدى‌ فَإِنَّما يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّما يَضِلُّ عَلَيْها وَ ما أَنَا عَلَيْكُمْ بِوَكِيلٍ.
۷. وَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلًا قُلْ كَفى‌ بِاللَّهِ شَهِيداً بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ‌ ....
۸. قُلْ كَفى‌ بِاللَّهِ شَهِيداً بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ‌ ....
۹. فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّكَ عَلَى الْحَقِّ الْمُبِينِ.
۱۰. وَ قالُوا لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آياتٌ مِنْ رَبِّهِ‌ ... قُلْ كَفى‌ بِاللَّهِ بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ شَهِيداً ....
۱۱. قُلْ ما سَأَلْتُكُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى اللَّهِ وَ هُوَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ شَهِيدٌ.
۱۲. وَ إِذا تُتْلى‌ عَلَيْهِمْ آياتُنا بَيِّناتٍ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جاءَهُمْ هذا سِحْرٌ مُبِينٌ‌ ... قُلْ‌ ... كَفى‌ بِهِ شَهِيداً بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ‌ ....
۱۳. هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى‌ وَ دِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَ كَفى‌ بِاللَّهِ شَهِيداً.
۱۴. إِذا جاءَكَ الْمُنافِقُونَ قالُوا نَشْهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ اللَّهِ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُ وَ اللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّ الْمُنافِقِينَ لَكاذِبُونَ.

••• پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، مأمور سؤال از مشركان، درباره برترين گواه بودنِ خدا، بر حقّانيّت خود:
قُلْ أَيُّ شَيْ‌ءٍ أَكْبَرُ شَهادَةً قُلِ اللَّهُ شَهِيدٌ بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ وَ أُوحِيَ إِلَيَّ هذَا الْقُرْآنُ لِأُنْذِرَكُمْ بِهِ‌ وَ مَنْ بَلَغَ أَ إِنَّكُمْ لَتَشْهَدُونَ أَنَّ مَعَ اللَّهِ آلِهَةً أُخْرى‌ قُلْ لا أَشْهَدُ قُلْ إِنَّما هُوَ إِلهٌ واحِدٌ وَ إِنَّنِي بَرِي‌ءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَ.

••• كفايت گواهی خدا، بر حقّانيّت پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله:
۱. ما أَصابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ وَ ما أَصابَكَ مِنْ سَيِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِكَ وَ أَرْسَلْناكَ لِلنَّاسِ رَسُولًا وَ كَفى‌ بِاللَّهِ شَهِيداً.
۲. لكِنِ اللَّهُ يَشْهَدُ بِما أَنْزَلَ إِلَيْكَ أَنْزَلَهُ بِعِلْمِهِ وَ الْمَلائِكَةُ يَشْهَدُونَ وَ كَفى‌ بِاللَّهِ شَهِيداً.
۳. قُلْ أَيُّ شَيْ‌ءٍ أَكْبَرُ شَهادَةً قُلِ اللَّهُ شَهِيدٌ بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ وَ أُوحِيَ إِلَيَّ هذَا الْقُرْآنُ لِأُنْذِرَكُمْ بِهِ وَ مَنْ بَلَغَ أَ إِنَّكُمْ لَتَشْهَدُونَ أَنَّ مَعَ اللَّهِ آلِهَةً أُخْرى‌ قُلْ لا أَشْهَدُ قُلْ إِنَّما هُوَ إِلهٌ واحِدٌ وَ إِنَّنِي بَرِي‌ءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَ.
۴. وَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلًا قُلْ كَفى‌ بِاللَّهِ شَهِيداً بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتابِ.
۵. قُلْ كَفى‌ بِاللَّهِ شَهِيداً بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ إِنَّهُ كانَ بِعِبادِهِ خَبِيراً بَصِيراً.
۶. وَ قالُوا لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آياتٌ مِنْ رَبِّهِ قُلْ إِنَّمَا الْآياتُ عِنْدَ اللَّهِ وَ إِنَّما أَنَا نَذِيرٌ مُبِينٌ‌ قُلْ كَفى‌ بِاللَّهِ بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ شَهِيداً يَعْلَمُ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الَّذِينَ آمَنُوا بِالْباطِلِ وَ كَفَرُوا بِاللَّهِ أُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ.
۷. وَ إِذا تُتْلى‌ عَلَيْهِمْ آياتُنا بَيِّناتٍ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جاءَهُمْ هذا سِحْرٌ مُبِينٌ‌ أَمْ يَقُولُونَ افْتَراهُ قُلْ إِنِ افْتَرَيْتُهُ فَلا تَمْلِكُونَ لِي مِنَ اللَّهِ شَيْئاً هُوَ أَعْلَمُ بِما تُفِيضُونَ فِيهِ كَفى‌ بِهِ شَهِيداً بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ وَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ.
۸. هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى‌ وَ دِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَ كَفى‌ بِاللَّهِ شَهِيداً.

احاطه علمى خداوند بر موجودات جهان، دليل كفايت گواهى او بر حقّانيّت نبوّت پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله:
قُلْ كَفى‌ بِاللَّهِ بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ شَهِيداً يَعْلَمُ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ‌ ....
۱۳۶۸. خدا، بزرگ‌ترين شاهد و گواه بر حقّانيّت پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله:
قُلْ أَيُّ شَيْ‌ءٍ أَكْبَرُ شَهادَةً قُلِ اللَّهُ شَهِيدٌ بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ‌ ... آيه شريفه هم دلالت دارد بر شهادت خدا نسبت به هر چيز و هم شهادتش نسبت به نبوّت رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله.

۲۴.۴ - علماى اهل‌كتاب‌

••• گواهى برخى کشیشان و راهبان غير مستکبر، بر حقّانيّت رسالت محمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله:
... ذلِكَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّيسِينَ وَ رُهْباناً وَ أَنَّهُمْ لا يَسْتَكْبِرُونَ‌ وَ إِذا سَمِعُوا ما أُنْزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرى‌ أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ يَقُولُونَ رَبَّنا آمَنَّا فَاكْتُبْنا مَعَ الشَّاهِدِينَ.

••• ايمان و گواهى بعضى علمای یهود به حقّانیّت قرآن، سندى بر حقّانيّت پيامبراكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله:
قُلْ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ كانَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَ كَفَرْتُمْ بِهِ وَ شَهِدَ شاهِدٌ مِنْ بَنِي إِسْرائِيلَ عَلى‌ مِثْلِهِ فَآمَنَ وَ اسْتَكْبَرْتُمْ‌ ....

••• عناد و لجاجت علماى اهل‌كتاب در مخالفت با پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، در عين آگاهى كامل از حقّانيّت آن حضرت:
كَيْفَ يَهْدِي اللَّهُ قَوْماً كَفَرُوا بَعْدَ إِيمانِهِمْ وَ شَهِدُوا أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ وَ جاءَهُمُ الْبَيِّناتُ‌ ... آيه در صدد بيان كتمان علماى اهل كتاب نسبت به‌حقانيّت پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله است.

••• گواهى بعضى علماى اهل‌كتاب، بر حقّانيّت پيامبراكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله:
الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَعْرِفُونَهُ كَما يَعْرِفُونَ أَبْناءَهُمْ وَ إِنَّ فَرِيقاً مِنْهُمْ لَيَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ.

••• گواهى آگاهان به تورات و انجیل در عصر بعثت، بر حقّانيّت رسالت پيامبر اكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله:
وَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلًا قُلْ كَفى‌ بِاللَّهِ شَهِيداً بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتابِ‌ . بنابر اينكه مراد از «من عنده علم الكتاب» علماى‌اهل‌كتاب باشد.

۲۴.۵ - ملائكه‌

ملائکه، گواهى دهنده بر حقانيت محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله:
لكِنِ اللَّهُ يَشْهَدُ بِما أَنْزَلَ إِلَيْكَ أَنْزَلَهُ بِعِلْمِهِ وَ الْمَلائِكَةُ يَشْهَدُونَ‌ ....

۲۴.۶ - نصارا

یهود و نصارا، از گواهان صحت و حقّانيّت راه پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله:
وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ إِلَّا رِجالًا نُوحِي إِلَيْهِمْ فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ‌. بنابراينكه مقصود از «اهل‌الذّكر» پيروان اديان سابق (اهل‌كتاب از يهود و نصارا و صابئان‌) باشد.

۲۴.۷ - يهود

يهود و نصارا، از گواهان صحت و حقّانيّت راه پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله:
وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ إِلَّا رِجالًا نُوحِي إِلَيْهِمْ فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ‌.




۲۵.۱ - گسترش دعوت پیامبر

گسترش دعوت پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله با توجه به سنت خداوند بر محو باطل، نشان‌دهنده حقانيت آن حضرت:
أَمْ يَقُولُونَ افْتَرى‌ عَلَى اللَّهِ كَذِباً فَإِنْ يَشَإِ اللَّهُ يَخْتِمْ عَلى‌ قَلْبِكَ وَ يَمْحُ اللَّهُ الْباطِلَ وَ يُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِماتِهِ‌ ....

۲۲.۳ - تغییر قبله

تغيير يافتن قبله از بیت‌المقدّس به مسجدالحرام، از نشانه‌هاى بيان شده در اديان پيشين براى حقّانيّت پيامبر موعود صلی‌الله‌علیه‌وآله:
وَ مِنْ حَيْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ وَ حَيْثُ ما كُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَيْكُمْ حُجَّةٌ ... تعليل «لئلّايكون ...» گوياى اين است كه استمرار مسلمانان بر قبله سابق (بيت‌المقدّس‌) موجب مى‌شد كه مخالفان اسلام عليه حقّانيّت پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله و مسلمانان احتجاج كنند، بنابراين بايد تغيير قبله از نشانه‌هاى مطرح شده در كتابهاى آسمانى پيشين به صورت نشانه‌اى بر حقّانيّت پيامبر موعود شمرده شده باشد.

۲۵.۳ - امی بودن پیامبر

امّی بودن (درس نخواندن و خط ننوشتن) پيامبراكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، نشانه حقّانيّت آن حضرت:
۱. وَ ما كُنْتَ تَتْلُوا مِنْ قَبْلِهِ مِنْ كِتابٍ وَ لا تَخُطُّهُ بِيَمِينِكَ إِذاً لَارْتابَ الْمُبْطِلُونَ.
۲. هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلالٍ مُبِينٍ.

۲۵.۴ - خبر غیبی از زندگی حضرت مریم

خبر غیبی پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله از زندگى حضرت مریم علیهاالسلام، نشانه حقانيت آن حضرت:
ذلِكَ مِنْ أَنْباءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ وَ ما كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلامَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ وَ ما كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يَخْتَصِمُونَ.

۲۵.۵ - تأیید پیامبر در تورات

تأييد راه پيامبر اكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله در تورات، نشانه حقّانيّت آن حضرت:
أَ فَمَنْ كانَ عَلى‌ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَ يَتْلُوهُ شاهِدٌ مِنْهُ وَ مِنْ قَبْلِهِ كِتابُ مُوسى‌ إِماماً وَ رَحْمَةً ....

۲۵.۶ - از پیش خود نیاوردن قرآن

از پيش خود نياوردن قرآن به وسيله پيامبراكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، نشانه حقّانيّت آن حضرت:
وَ إِذا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآيَةٍ قالُوا لَوْ لا اجْتَبَيْتَها قُلْ إِنَّما أَتَّبِعُ ما يُوحى‌ إِلَيَّ مِنْ رَبِّي هذا بَصائِرُ مِنْ رَبِّكُمْ‌ ....

۲۵.۷ - تصدیق انبیاء پیشین

تصديق و تأييد پيامبر اكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، به واسطه رسولان پيشين نشانه درستى رسالت آن حضرت و حقانيت قرآن:
بَلْ جاءَ بِالْحَقِّ وَ صَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ.

۲۵.۸ - گواهی شاهدی از بنی‌اسرائیل

گواهى شاهدى از بنی اسرائیل بر حق بودن قرآن، نشانه حقانيت پيامبر اكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله:
قُلْ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ كانَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَ كَفَرْتُمْ بِهِ وَ شَهِدَ شاهِدٌ مِنْ بَنِي إِسْرائِيلَ عَلى‌ مِثْلِهِ فَآمَنَ وَ اسْتَكْبَرْتُمْ إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ.

۲۵.۹ - تصدیق تورات

تصدیق تورات از سوى قرآن، نشانه حقانيت پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله:
وَ مِنْ قَبْلِهِ كِتابُ مُوسى‌ إِماماً وَ رَحْمَةً وَ هذا كِتابٌ مُصَدِّقٌ لِساناً عَرَبِيًّا ....

۲۵.۱۰ - هماهنگی قران با تعالیم انبیاء

هماهنگى محتواى قرآن با تعاليم پيامبران پيشين، نشانه آسمانى بودن آن و حقانيت پيامبر اكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله:
قُلْ ما كُنْتُ بِدْعاً مِنَ الرُّسُلِ وَ ما أَدْرِي ما يُفْعَلُ بِي وَ لا بِكُمْ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا ما يُوحى‌ إِلَيَّ وَ ما أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُبِينٌ.

۲۵.۱۱ - دعوت به تسلیم دربرابر خدا

دعوت پيامبر اكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله از مردم، براى تسلیم و انقیاد در برابر خداوند، نشانه حقانيت آن حضرت:
وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى‌ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَ هُوَ يُدْعى‌ إِلَى الْإِسْلامِ‌ ....

۲۵.۱۲ - بشارت حضرت عیسی

بشارت عیسی علیه‌السلام به آمدن پيامبرى به نام احمد صلی‌الله‌علیه‌وآله بعد از او، نشانه حقّانيّت پيامبراكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله:
وَ إِذْ قالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ يا بَنِي إِسْرائِيلَ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْراةِ وَ مُبَشِّراً بِرَسُولٍ يَأْتِي مِنْ بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ ....

۲۵.۱۳ - زنده ماندن پیامبر بعد از تهدید الهی

زنده ماندن پيامبراكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله پس از تهدید آن حضرت از سوى خدا، در صورت داخل كردن سخنان خود در كلام وحى، نشانه حقانيت آن حضرت:
وَ لَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنا بَعْضَ الْأَقاوِيلِ‌ لَأَخَذْنا مِنْهُ‌ بِالْيَمِينِ‌ ثُمَّ لَقَطَعْنا مِنْهُ الْوَتِينَ‌ فَما مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ عَنْهُ حاجِزِينَ.

۲۵.۱۴ - پیروزی در جنگ بدر

تحقّق جنگ بدر و پيروزى مسلمانان، نشانه حقّانيّت رسول‌اكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله:
إِذْ أَنْتُمْ بِالْعُدْوَةِ الدُّنْيا وَ هُمْ بِالْعُدْوَةِ الْقُصْوى‌ وَ الرَّكْبُ أَسْفَلَ مِنْكُمْ وَ لَوْ تَواعَدْتُمْ لَاخْتَلَفْتُمْ فِي الْمِيعادِ وَ لكِنْ لِيَقْضِيَ اللَّهُ أَمْراً كانَ مَفْعُولًا لِيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَنْ بَيِّنَةٍ وَ يَحْيى‌ مَنْ حَيَّ عَنْ بَيِّنَةٍ وَ إِنَّ اللَّهَ لَسَمِيعٌ عَلِيمٌ‌. آيه شريفه، اشاره به جنگ بدر است.

۲۵.۱۵ - دعوت به مباهله

دعوت پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به مباهله با نصارا، نشانه حقّانيّت آن حضرت:
فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَكُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَكُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكاذِبِينَ‌. آيه شريفه، درباره حضور علمای نصارای نجران است كه نزد پيامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله آمدند و آن حضرت، ايشان را به مباهله دعوت كردند.

۲۵.۱۶ - تحدی

به مبارزه طلبیدن مشرکان، از جانب رسول اكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، نسبت به آوردن همانندى براى قرآن، نشانه حقانيت آن حضرت:
۱. وَ إِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِمَّا نَزَّلْنا عَلى‌ عَبْدِنا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ وَ ادْعُوا شُهَداءَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ‌ فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ لَنْ تَفْعَلُوا فَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِي وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ أُعِدَّتْ لِلْكافِرِينَ.
۲. أَمْ يَقُولُونَ افْتَراهُ قُلْ فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِثْلِهِ وَ ادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ.
۳. أَمْ يَقُولُونَ افْتَراهُ قُلْ فَأْتُوا بِعَشْرِ سُوَرٍ مِثْلِهِ مُفْتَرَياتٍ‌ وَ ادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ‌ فَإِلَّمْ يَسْتَجِيبُوا لَكُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّما أُنْزِلَ بِعِلْمِ اللَّهِ وَ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ فَهَلْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ.
۴. قُلْ فَأْتُوا بِكِتابٍ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ هُوَ أَهْدى‌ مِنْهُما أَتَّبِعْهُ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ‌ فَإِنْ لَمْ يَسْتَجِيبُوا لَكَ فَاعْلَمْ أَنَّما يَتَّبِعُونَ أَهْواءَهُمْ وَ مَنْ أَضَلُّ مِمَّنِ اتَّبَعَ هَواهُ بِغَيْرِ هُدىً مِنَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ.
۵. أَمْ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ بَلْ لا يُؤْمِنُونَ‌ فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِثْلِهِ إِنْ كانُوا صادِقِينَ.

۲۵.۱۷ - اطاع از جریان بعثت حضرت موسی

اطّلاع دقيق پيامبراكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله از جريان بعثت موسی علیه‌السلام و سخن گفتن خداوند با وى، به رغم حضور نداشتن او در آن زمان، نشانه حقّانيّت آن حضرت:
وَ ما كُنْتَ بِجانِبِ الْغَرْبِيِّ إِذْ قَضَيْنا إِلى‌ مُوسَى الْأَمْرَ وَ ما كُنْتَ مِنَ الشَّاهِدِينَ‌ وَ ما كُنْتَ بِجانِبِ الطُّورِ إِذْ نادَيْنا وَ لكِنْ رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ لِتُنْذِرَ قَوْماً ما أَتاهُمْ مِنْ نَذِيرٍ مِنْ قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ.

۲۵.۱۸ - در اختیارقرار دادن نشانه‌ها از سوی خدا

••• در اختيار قرار دادن نشانه‌هاى بسيارى براى اثبات حقّانيّت محمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله از سوى خداوند:
وَ قالَ الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ لَوْ لا يُكَلِّمُنَا اللَّهُ أَوْ تَأْتِينا آيَةٌ كَذلِكَ قالَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِثْلَ قَوْلِهِمْ تَشابَهَتْ قُلُوبُهُمْ قَدْ بَيَّنَّا الْآياتِ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ.

••• دروغين بودن ادّعاى نبود نشانه‌اى بر حقّانيّت رسالت پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله:
وَ قالَ الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ لَوْ لا يُكَلِّمُنَا اللَّهُ أَوْ تَأْتِينا آيَةٌ كَذلِكَ قالَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِثْلَ قَوْلِهِمْ تَشابَهَتْ قُلُوبُهُمْ قَدْ بَيَّنَّا الْآياتِ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ.

۲۵.۱۹ - بیان سرگذشت اهل مدین

بيان سرگذشت اهل مدین از زبان پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله براى مردم (با توجه به عدم حضور آن حضرت در ميان مدينيان) نشانه حقانيت آن حضرت:
وَ لكِنَّا أَنْشَأْنا قُرُوناً فَتَطاوَلَ عَلَيْهِمُ الْعُمُرُ وَ ما كُنْتَ ثاوِياً فِي أَهْلِ مَدْيَنَ تَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِنا وَ لكِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ‌ وَ ما كُنْتَ بِجانِبِ الطُّورِ إِذْ نادَيْنا وَ لكِنْ رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ لِتُنْذِرَ قَوْماً ما أَتاهُمْ مِنْ نَذِيرٍ مِنْ قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ.

۲۲.۶ - تبیین ماجرای نزول تورات

تبيين ماجراى نزول تورات بر موسی علیه‌السلام از زبان پيامبر اكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله (با توجه به عدم حضور آن‌حضرت در وادی طور) گواهى روشن بر حقانيت آن‌حضرت:
وَ ما كُنْتَ بِجانِبِ الْغَرْبِيِّ إِذْ قَضَيْنا إِلى‌ مُوسَى الْأَمْرَ وَ ما كُنْتَ مِنَ الشَّاهِدِينَ‌ وَ ما كُنْتَ بِجانِبِ الطُّورِ إِذْ نادَيْنا وَ لكِنْ رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ لِتُنْذِرَ قَوْماً ما أَتاهُمْ مِنْ نَذِيرٍ مِنْ قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ.

۲۵.۲۱ - بیان تاریخ گذشتگان

بيان بحق تاریخ گذشتگان، از زبان پيامبر اكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، نشانه‌اى بر حقّانيّت آن حضرت:
۱. فَهَزَمُوهُمْ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ قَتَلَ داوُدُ جالُوتَ وَ آتاهُ اللَّهُ الْمُلْكَ وَ الْحِكْمَةَ وَ عَلَّمَهُ مِمَّا يَشاءُ وَ لَوْ لا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَفَسَدَتِ الْأَرْضُ وَ لكِنَّ اللَّهَ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْعالَمِينَ‌ تِلْكَ آياتُ اللَّهِ نَتْلُوها عَلَيْكَ بِالْحَقِّ وَ إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ.
۲. تِلْكَ مِنْ أَنْباءِ الْغَيْبِ نُوحِيها إِلَيْكَ ما كُنْتَ تَعْلَمُها أَنْتَ وَ لا قَوْمُكَ مِنْ قَبْلِ هذا فَاصْبِرْ إِنَّ الْعاقِبَةَ لِلْمُتَّقِينَ.
۳. نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ أَحْسَنَ الْقَصَصِ بِما أَوْحَيْنا إِلَيْكَ هذَا الْقُرْآنَ وَ إِنْ كُنْتَ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الْغافِلِينَ.
۴. ذلِكَ مِنْ أَنْباءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ وَ ما كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ أَجْمَعُوا أَمْرَهُمْ وَ هُمْ يَمْكُرُونَ.

۲۵.۲۲ - عدم دریافت مزد از مردم

نداشتن چشمداشت مادّى از مردم، در امر رسالت و بى‌تكلّف بودن پيامبر اعظم صلی‌الله‌علیه‌وآله، نشانه حقّانيّت آن حضرت:
۱. قُلْ ما سَأَلْتُكُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى اللَّهِ وَ هُوَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ شَهِيدٌ. «قل ما سألتكم من أجر ...» كنايه از طلب نكردن مزد براى انجام دادن دعوت است. وقتى فرموده: هر مزدى خواسته‌ام مال خودتان، در واقع هيچ مزدى از آنان نخواسته و لازمه آن طلب نكردن مزد است. اين سخن براى اين است كه خيال آنان را راحت كرده باشد كه مبادا او را مورد اتّهام قرار دهند كه دعوت خود را وسيله‌اى براى رسيدن به مال و جاه قرار داده است. در ادامه آيه كه فرموده: «ان اجرى الّا على اللّه ...» به منزله تتمّه گفتار پيشين است، چون ممكن است، اين سخن كه من هيچ مزدى طلب نمى‌كنم ادّعاى درستى نباشد، زيرا هر انسانى كارى را كه انجام مى‌دهد هدفى از اجراى، آن دارد، حضرت خواسته بفرمايد مزد عمل من برعهده خداوند است. اين سخن بيانگر حقّانيّت آن حضرت است.
۲. قُلْ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ وَ ما أَنَا مِنَ‌ الْمُتَكَلِّفِينَ. از آيه بعد كه قرآن را تنها مايه ذكر براى جهانيان معرّفى مى‌كند (ان هو الّا ذكر للعالمين) استفاده مى‌شود كه آيه مورد بحث، با طرح مسئله نداشتن چشمداشت مادّى و بى‌تكلّف بودن پيامبر اكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله درصدد اثبات رسالت و راستى آن حضرت است.

۲۵.۲۳ - نصرت قریب الوقوع بر کافران

غلبه و نصرت قريب‌الوقوع پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله و مؤمنان بر كافران، از نشانه‌هاى برجسته حقّانيّت آن حضرت:
سَنُرِيهِمْ آياتِنا فِي الْآفاقِ وَ فِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُ‌ ....

۲۵.۲۴ - ذکر مشخصات پیامبر در انجیل

ذكر مشخصات پیامبراکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله در انجیل، نشانه حقّانيّت آن حضرت:
۱. ... وَ إِنَّ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ لَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ‌ ... مراد از «الذين اوتوا الكتاب» بنا بر قولى، علماى يهود و نصارا است. و «ليعلمون انّه الحق من ربّهم» يعنى آنان (علماى يهود و نصارا) مى‌دانستند كه تحويل قبله به سوى كعبه، حق است كه از طرف خدا مأمور شده و در بشارت از انبياى گذشته ديده بودند كه از صفات پيامبر آخرالزّمان صلی‌الله‌علیه‌وآله اين است كه به سوى دو قبله نماز مى‌خواند.
۲. إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ ما أَنْزَلْنا مِنَ الْبَيِّناتِ وَ الْهُدى‌ مِنْ بَعْدِ ما بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتابِ‌ ... در شأن نزول آمده كه آيه شريفه درباره يهود و نصارا است كه امر نبوّت پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله را كتمان مى‌كردند.
۳. إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ الْكِتابِ‌ ....
۴. أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيباً مِنَ الْكِتابِ يُدْعَوْنَ‌ إِلى‌ كِتابِ اللَّهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ يَتَوَلَّى فَرِيقٌ مِنْهُمْ وَ هُمْ مُعْرِضُونَ.
۵. يا أَهْلَ الْكِتابِ لِمَ تَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْباطِلِ وَ تَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ.
۶. كَيْفَ يَهْدِي اللَّهُ قَوْماً كَفَرُوا بَعْدَ إِيمانِهِمْ وَ شَهِدُوا أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ وَ جاءَهُمُ الْبَيِّناتُ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ‌.آيه شريفه، درباره اهل‌كتاب از يهود و نصارا است كه به رغم اينكه صفات پيامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله در كتاب‌شان ديدند، وقتى كه آن حضرت به مقام نبوّت مبعوث شدند، او را انكار كردند.
۷. وَ إِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثاقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ لَتُبَيِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ وَ لا تَكْتُمُونَهُ‌ ....
۸. وَ إِنَّ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ لَمَنْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْهِمْ خاشِعِينَ لِلَّهِ لا يَشْتَرُونَ بِآياتِ اللَّهِ ثَمَناً قَلِيلًا أُولئِكَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ إِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسابِ.
۹. مِنَ الَّذِينَ هادُوا يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ‌ ...يا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ آمِنُوا بِما نَزَّلْنا مُصَدِّقاً لِما مَعَكُمْ‌ ....
۱۰. فَبِما نَقْضِهِمْ مِيثاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَ جَعَلْنا قُلُوبَهُمْ قاسِيَةً يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ وَ نَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُكِّرُوا بِهِ‌ ....
۱۱. الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ مِنْ قَبْلِهِ هُمْ بِهِ يُؤْمِنُونَ‌ وَ إِذا يُتْلى‌ عَلَيْهِمْ قالُوا آمَنَّا بِهِ إِنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّنا إِنَّا كُنَّا مِنْ قَبْلِهِ مُسْلِمِينَ.
۱۲. مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ تَراهُمْ رُكَّعاً سُجَّداً يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَ رِضْواناً سِيماهُمْ فِي وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذلِكَ مَثَلُهُمْ فِي‌ التَّوْراةِ وَ مَثَلُهُمْ فِي الْإِنْجِيلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوى‌ عَلى‌ سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغِيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ مِنْهُمْ مَغْفِرَةً وَ أَجْراً عَظِيماً.


۱. یونس/سوره۱۰، آیه۱۰۸.    
۲. ق/سوره۵۰، آیه۵.    
۳. ق/سوره۵۰، آیه۱.    
۴. ق/سوره۵۰، آیه۲.    
۵. ق/سوره۵۰، آیه۵.    
۶. نمل/سوره۲۷، آیه۷۹.    
۷. نساء/سوره۴، آیه۱۱۵.    
۸. بقره/سوره۲، آیه۱۱۹.    
۹. تکویر/سوره۸۱، آیات۱۵-۲۰.    
۱۰. یس/سوره۳۶، آیه۲.    
۱۱. یس/سوره۳۶، آیه۳.    
۱۲. حاقّه/سوره۶۹، آیات۳۸-۴۰.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۱۰، ص ۵۲۵.    
۱۴. كشف الاسرار، ج ۱۰، ص ۲۱۵.
۱۵. بقره/سوره۲، آیه۷۶.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۱، ص ۲۸۶.    
۱۷. بقره/سوره۲، آیه۷۶.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۱، ص ۲۸۶.    
۱۹. بقره/سوره۲، آیه۷۶.    
۲۰. بقره/سوره۲، آیه۱۵۹.    
۲۱. نمل/سوره۲۷، آیه۷۹.    
۲۲. بقره/سوره۲، آیه۱۴۲.    
۲۳. بقره/سوره۲، آیه۱۴۳.    
۲۴. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۱، ص ۴۱۲.    
۲۵. بقره/سوره۲، آیه۱۵۰.    
۲۶. رعد/سوره۱۳، آیه۴۳.    
۲۷. زمخشری، محمود بن عمر، الکشّاف، ج ۲، ص ۵۳۶.    
۲۸. فرقان/سوره۲۵، آیات۴-۸.    
۲۹. انبیاء/سوره۲۱، آیه۳.    
۳۰. انبیاء/سوره۲۱، آیه۵.    
۳۱. انبیاء/سوره۲۱، آیه۷.    
۳۲. انبیاء/سوره۲۱، آیه۱۰.    
۳۳. بقره/سوره۲، آیه۱۱۸.    
۳۴. نساء/سوره۴، آیه۵۸.    
۳۵. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ۴، ص ۳۷۸.    
۳۶. انعام/سوره۶، آیه۳۷.    
۳۷. یونس/سوره۱۰، آیه۲۰.    
۳۸. رعد/سوره۱۳، آیه۷.    
۳۹. طه/سوره۲۰، آیه۱۳۳.    
۴۰. فرقان/سوره۲۵، آیه۸.    
۴۱. انعام/سوره۶، آیه۱۹.    
۴۲. توبه/سوره۹، آیه۶۴.    
۴۳. مجادله/سوره۵۸، آیه۸.    
۴۴. انعام/سوره۶، آیه۳۳.    
۴۵. شعراء/سوره۲۶، آیه۱۹۷.    
۴۶. طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، ج ۸، ص ۶۲ - ۶۳.    
۴۷. بقره/سوره۲، آیه۱۴۶.    
۴۸. آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۹.    
۴۹. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۲، ص ۷۱۸.    
۵۰. الزید، عبدالله بن احمد، بغوی، معالم التنزیل، ج ۱، ص ۸۱.    
۵۱. آل‌عمران/سوره۳، آیه۷۰.    
۵۲. آل‌عمران/سوره۳، آیه۷۱.    
۵۳. آل‌عمران/سوره۳، آیه۸۶.    
۵۴. انعام/سوره۶، آیه۲۰.    
۵۵. انعام/سوره۶، آیه۱۱۴.    
۵۶. اعراف/سوره۷، آیه۱۵۷.    
۵۷. بیّنه/سوره۹۸، آیه۴.    
۵۸. آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۹.    
۵۹. آل‌عمران/سوره۳، آیه۲۰.    
۶۰. احقاف/سوره۴۶، آیه۲۹.    
۶۱. احقاف/سوره۴۶، آیه۳۰.    
۶۲. جنّ/سوره۷۲، آیات۱-۳.    
۶۳. جنّ/سوره۷۲، آیه۱۹.    
۶۴. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ۲۰، ص ۵۰.    
۶۵. آل‌عمران/سوره۳، آیه۸۶.    
۶۶. بقره/سوره۲، آیه۷۶.    
۶۷. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۱، ص ۲۸۶.    
۶۸. آلوسی، شهاب الدین، روح المعانی، ج ۱، ص ۳۰۰.    
۶۹. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ۱، ص ۲۱۴.    
۷۰. مائده/سوره۵، آیات۸۲-۸۵.    
۷۱. بقره/سوره۲، آیه۷۶.    
۷۲. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۱، ص ۲۸۶.    
۷۳. بقره/سوره۲، آیه۷۶.    
۷۴. مائده/سوره۵، آیه۸۳.    
۷۵. مائده/سوره۵، آیه۸۴.    
۷۶. مائده/سوره۵، آیه۸۶.    
۷۷. آل‌عمران/سوره۳، آیه۸۶.    
۷۸. آل‌عمران/سوره۳، آیه۸۷.    
۷۹. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۲، ص ۷۸۹.    
۸۰. آل‌عمران/سوره۳، آیه۸۶.    
۸۱. شعراء/سوره۲۶، آیه۱۹۲.    
۸۲. شعراء/سوره۲۶، آیه۱۹۳.    
۸۳. شعراء/سوره۲۶، آیه۱۹۶.    
۸۴. شعراء/سوره۲۶، آیه۱۹۷.    
۸۵. انعام/سوره۶، آیه۵۷.    
۸۶. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۴، ص ۴۷۹.    
۸۷. بقره/سوره۲، آیه۱۱۸.    
۸۸. آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۵۴.    
۸۹. ق/سوره۵۰، آیه۲.    
۹۰. ق/سوره۵۰، آیه۵.    
۹۱. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۹، ص ۲۱۱.    
۹۲. نور/سوره۲۴، آیه۵۰.    
۹۳. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۷، ص ۲۳۶.    
۹۴. زمخشری، محمود بن عمر، الکشّاف، ج ۳، ص ۲۴۹.    
۹۵. یونس/سوره۱۰، آیه۹۴.    
۹۶. بقره/سوره۲، آیه۷۵.    
۹۷. بقره/سوره۲، آیه۷۶.    
۹۸. طوسی، محمد بن حسن، التّبیان فی تفسیر القرآن، ج ۱، ص ۳۱۴-۳۱۵.    
۹۹. ثعلبی، ابواسحاق احمد، الکشف و البیان، ج ۱، ص ۲۲۲.    
۱۰۰. بقره/سوره۲، آیه۷۹.    
۱۰۱. طوسی، محمد بن حسن، التّبیان فی تفسیر القرآن، ج ۱، ص ۳۲۲.    
۱۰۲. بقره/سوره۲، آیه۱۰۱.    
۱۰۳. بقره/سوره۲، آیه۱۴۶.    
۱۰۴. بقره/سوره۲، آیه۱۵۹.    
۱۰۵. ابن عاشور، طاهر بن محمد، تفسیر التحریر و التنویر، ج ۲، ص ۶۶.    
۱۰۶. آل‌عمران/سوره۳، آیه۸۶.    
۱۰۷. آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۹۹.    
۱۰۸. مائده/سوره۵، آیه۱۳.    
۱۰۹. آلوسی، شهاب‌الدین، روح المعانی، ج ۳، ص ۱۸۳.    
۱۱۰. انعام/سوره۶، آیه۲۰.    
۱۱۱. انعام/سوره۶، آیه۱۱۴.    
۱۱۲. هود/سوره۱۱، آیه۱۷.    
۱۱۳. فتح/سوره۴۸، آیه۲۹.    
۱۱۴. بیّنه/سوره۹۸، آیه۱.    
۱۱۵. بیّنه/سوره۹۸، آیه۲.    
۱۱۶. بیّنه/سوره۹۸، آیه۴.    
۱۱۷. انعام/سوره۶، آیه۵۷.    
۱۱۸. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ۷، ص ۱۱۴.    
۱۱۹. هود/سوره۱۱، آیه۱۷.    
۱۲۰. ابن عاشور، طاهر بن محمد، تفسیر التحریر و التنویر، ج ۱۲، ص ۲۸.    
۱۲۱. بقره/سوره۲، آیه۲۳.    
۱۲۲. بقره/سوره۲، آیه۲۴.    
۱۲۳. بقره/سوره۲، آیه۹۹.    
۱۲۴. نساء/سوره۴، آیه۸۲.    
۱۲۵. انعام/سوره۶، آیه۱۹.    
۱۲۶. انعام/سوره۶، آیه۵۷.    
۱۲۷. انعام/سوره۶، آیه۱۱۴.    
۱۲۸. انعام/سوره۶، آیه۱۱۵.    
۱۲۹. اعراف/سوره۷، آیه۲۰۳.    
۱۳۰. یونس/سوره۱۰، آیه۳۷.    
۱۳۱. هود/سوره۱۱، آیه۱۳.    
۱۳۲. هود/سوره۱۱، آیه۱۴.    
۱۳۳. طه/سوره۲۰، آیه۱۳۳.    
۱۳۴. انبیاء/سوره۲۱، آیه۱۰.    
۱۳۵. عنکبوت/سوره۲۹، آیه۵۱.    
۱۳۶. یس/سوره۳۶، آیه۲.    
۱۳۷. یس/سوره۳۶، آیه۳.    
۱۳۸. طلاق/سوره۶۵، آیه۱۱.    
۱۳۹. بقره/سوره۲، آیه۱۵۰.    
۱۴۰. شعراء/سوره۲۶، آیه۱۹۷.    
۱۴۱. یونس/سوره۱۰، آیه۱۶.    
۱۴۲. قصص/سوره۲۸، آیه۴۴.    
۱۴۳. قصص/سوره۲۸، آیه۴۶.    
۱۴۴. آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۹۹.    
۱۴۵. انعام/سوره۶، آیه۱۱۴.    
۱۴۶. هود/سوره۱۱، آیه۱۲.    
۱۴۷. حجر/سوره۱۵، آیه۶.    
۱۴۸. حجر/سوره۱۵، آیه۷.    
۱۴۹. بقره/سوره۲، آیه۱۱۸.    
۱۵۰. مدّثر/سوره۷۴، آیات۵۲-۵۴.    
۱۵۱. بقره/سوره۲، آیه۱۱۸.    
۱۵۲. انعام/سوره۶، آیه۳۷.    
۱۵۳. انعام/سوره۶، آیه۲۰.    
۱۵۴. انعام/سوره۶، آیه۲۱.    
۱۵۵. آل‌عمران/سوره۳، آیات۸۶-۸۸.    
۱۵۶. انعام/سوره۶، آیه۲۰.    
۱۵۷. انعام/سوره۶، آیه۲۱.    
۱۵۸. انعام/سوره۶، آیه۲۷.    
۱۵۹. بقره/سوره۲، آیه۷۶.    
۱۶۰. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۱، ص ۲۸۶.    
۱۶۱. انعام/سوره۶، آیه۲۰.    
۱۶۲. انعام/سوره۶، آیه۲۱.    
۱۶۳. بقره/سوره۲، آیه۱۵۹.    
۱۶۴. بقره/سوره۲، آیه۱۴۶.    
۱۶۵. بقره/سوره۲، آیه۱۵۹.    
۱۶۶. انعام/سوره۶، آیه۲۰.    
۱۶۷. نساء/سوره۴، آیه۴۲.    
۱۶۸. آل‌عمران/سوره۳، آیه۸۱.    
۱۶۹. هود/سوره۱۱، آیه۱۷.    
۱۷۰. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ۱۰، ص ۱۸۵.    
۱۷۱. بقره/سوره۲، آیه۱۴۶.    
۱۷۲. بقره/سوره۲، آیه۱۴۷.    
۱۷۳. نساء/سوره۴، آیه۷۹.    
۱۷۴. نساء/سوره۴، آیه۱۶۶.    
۱۷۵. نساء/سوره۴، آیه۱۷۰.    
۱۷۶. آلوسی، شهاب‌الدین، روح المعانى، ج ۶، ص ۳۵.
۱۷۷. انعام/سوره۶، آیه۱۹.    
۱۷۸. انعام/سوره۶، آیه۲۰.    
۱۷۹. یونس/سوره۱۰، آیه۱۰۸.    
۱۸۰. رعد/سوره۱۳، آیه۴۳.    
۱۸۱. اسراء/سوره۱۷، آیه۹۶.    
۱۸۲. نمل/سوره۲۷، آیه۷۹.    
۱۸۳. عنکبوت/سوره۲۹، آیه۵۰.    
۱۸۴. عنکبوت/سوره۲۹، آیه۵۲.    
۱۸۵. سبأ/سوره۳۴، آیه۴۷.    
۱۸۶. احقاف/سوره۴۶، آیه۷.    
۱۸۷. احقاف/سوره۴۶، آیه۸.    
۱۸۸. فتح/سوره۴۸، آیه۲۸.    
۱۸۹. منافقون/سوره۶۳، آیه۱.    
۱۹۰. انعام/سوره۶، آیه۱۹.    
۱۹۱. نساء/سوره۴، آیه۷۹.    
۱۹۲. نساء/سوره۴، آیه۱۶۶.    
۱۹۳. انعام/سوره۶، آیه۱۹.    
۱۹۴. رعد/سوره۱۳، آیه۴۳.    
۱۹۵. اسراء/سوره۱۷، آیه۹۶.    
۱۹۶. عنکبوت/سوره۲۹، آیه۵۰.    
۱۹۷. عنکبوت/سوره۲۹، آیه۵۲.    
۱۹۸. احقاف/سوره۴۶، آیه۷.    
۱۹۹. احقاف/سوره۴۶، آیه۸.    
۲۰۰. فتح/سوره۴۸، آیه۲۸.    
۲۰۱. عنکبوت/سوره۲۹، آیه۵۲.    
۲۰۲. انعام/سوره۶، آیه۱۹.    
۲۰۳. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ۷، ص ۳۸.    
۲۰۴. مائده/سوره۵، آیه۸۲.    
۲۰۵. مائده/سوره۵، آیه۸۳.    
۲۰۶. احقاف/سوره۴۶، آیه۱۰.    
۲۰۷. آل‌عمران/سوره۳، آیه۸۶.    
۲۰۸. طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، ج ۲، ص ۲۱.    
۲۰۹. بقره/سوره۲، آیه۱۴۶.    
۲۱۰. رعد/سوره۱۳، آیه۴۳.    
۲۱۱. زمخشری، محمود بن عمر، الکشّاف، ج ۲، ص ۵۳۶.    
۲۱۲. نساء/سوره۴، آیه۱۶۶.    
۲۱۳. نحل/سوره۱۶، آیه۴۳.    
۲۱۴. ابن عاشور، طاهر بن محمد، تفسیر التحریر و التنویر، ج ۱۴، ص ۱۶۱.    
۲۱۵. نحل/سوره۱۶، آیه۴۳.    
۲۱۶. شوری/سوره۴۲، آیه۲۴.    
۲۱۷. بقره/سوره۲، آیه۱۵۰.    
۲۱۸. عنکبوت/سوره۲۹، آیه۴۸.    
۲۱۹. جمعه/سوره۶۲، آیه۲.    
۲۲۰. آل‌عمران/سوره۳، آیه۴۴.    
۲۲۱. هود/سوره۱۱، آیه۱۷.    
۲۲۲. اعراف/سوره۷، آیه۲۰۳.    
۲۲۳. صافّات/سوره۳۷، آیه۳۷.    
۲۲۴. احقاف/سوره۴۶، آیه۱۰.    
۲۲۵. احقاف/سوره۴۶، آیه۱۲.    
۲۲۶. احقاف/سوره۴۶، آیه۹.    
۲۲۷. صفّ/سوره۶۱، آیه۷.    
۲۲۸. صفّ/سوره۶۱، آیه۷.    
۲۲۹. حاقّه/سوره۶۹، آیات۴۴-۴۷.    
۲۳۰. انفال/سوره۸، آیه۴۲.    
۲۳۱. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۴، ص ۸۳۹.    
۲۳۲. ثعلبی، ابو اسحاق، احمد، الکشف و البیان، ج ۴، ص ۳۶۱.    
۲۳۳. آل‌عمران/سوره۳، آیه۶۱.    
۲۳۴. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۲، ص ۷۶۲.    
۲۳۵. بقره/سوره۲، آیه۲۳.    
۲۳۶. بقره/سوره۲، آیه۲۴.    
۲۳۷. یونس/سوره۱۰، آیه۳۸.    
۲۳۸. هود/سوره۱۱، آیه۱۳.    
۲۳۹. هود/سوره۱۱، آیه۱۴.    
۲۴۰. قصص/سوره۲۸، آیه۴۹.    
۲۴۱. قصص/سوره۲۸، آیه۵۱.    
۲۴۲. طور/سوره۵۲، آیه۳۳.    
۲۴۳. طور/سوره۵۲، آیه۳۴.    
۲۴۴. قصص/سوره۲۸، آیه۴۴.    
۲۴۵. قصص/سوره۲۸، آیه۴۶.    
۲۴۶. بقره/سوره۲، آیه۱۱۸.    
۲۴۷. بقره/سوره۲، آیه۱۱۸.    
۲۴۸. قصص/سوره۲۸، آیه۴۵.    
۲۴۹. قصص/سوره۲۸، آیه۴۶.    
۲۵۰. قصص/سوره۲۸، آیه۴۴.    
۲۵۱. قصص/سوره۲۸، آیه۴۶.    
۲۵۲. بقره/سوره۲، آیه۲۵۱.    
۲۵۳. بقره/سوره۲، آیه۲۵۲.    
۲۵۴. هود/سوره۱۱، آیه۴۹.    
۲۵۵. یوسف/سوره۱۲، آیه۳.    
۲۵۶. یوسف/سوره۱۲، آیه۱۰۲.    
۲۵۷. سبأ/سوره۳۴، آیه۴۷.    
۲۵۸. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ۱۶، ص ۳۸۸-۳۸۹.    
۲۵۹. ص/سوره۳۸، آیه۸۶.    
۲۶۰. فصّلت/سوره۴۱، آیه۵۳.    
۲۶۱. بقره/سوره۲، آیه۱۴۴.    
۲۶۲. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۱، ص ۴۲۰.    
۲۶۳. بقره/سوره۲، آیه۱۵۹.    
۲۶۴. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۱، ص ۴۴۱.    
۲۶۵. بقره/سوره۲، آیه۱۷۴.    
۲۶۶. آل‌عمران/سوره۳، آیه۲۳.    
۲۶۷. آل‌عمران/سوره۳، آیه۷۱.    
۲۶۸. آل‌عمران/سوره۳، آیه۸۶.    
۲۶۹. آلوسی، شهاب الدین، روح المعانی، ج ۲، ص ۲۰۸.    
۲۷۰. آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۸۷.    
۲۷۱. آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۹۹.    
۲۷۲. نساء/سوره۴، آیه۴۶.    
۲۷۳. نساء/سوره۴، آیه۴۷.    
۲۷۴. مائده/سوره۵، آیه۱۳.    
۲۷۵. قصص/سوره۲۸، آیه۵۲.    
۲۷۶. قصص/سوره۲۸، آیه۵۳.    
۲۷۷. فتح/سوره۴۸، آیه۲۹.    



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۶، ص۲۳۴، برگرفته از مقاله «حقانیت محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله».    


رده‌های این صفحه : محمد بن عبدالله | موضوعات قرآنی




جعبه ابزار