حرب (اصطلاحات نظامی)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حرب در اصطلاح فقه نظامی به معنی
جنگ و ستیز است که در
روایات و
آیات نیز به آن اشاراتی شده است.
حرب در مقابل
صلح به معنی جنگ و ستیز است.
حضرت علی (علیه‌السّلام) فرمود:
«فَخُذُوا
لِلْحَرْبِ اهْبَتَها، وَ اعِدُّوا لَها عُدَّتَها، فَقَدْ شَبَّ لَظاها، وَ عَلاسَناها وَ اسْتُشْعِرُوا الصَّبْرَ فَانَّهُ ادْعی الَی النَّصْرِ؛
پس برای جنگ آماده شوید و لوازم آن را فراهم کنید که آتش کارزار افروخته شده و شعله‌های آن بلند گشته است.
شکیبایی و
استقامت را شعار خود سازید، که مهم‌ترین راه رسیدن به
فتح و پیروزی و غلبه بر دشمن، شکیبایی است.»
در
قرآن کلمه
حرب به معنی جنگ آمده است، آنجا که می‌فرماید:
«... حَتَّی تَضَعَ
الْحَرْبُ اوْزارَها...؛
تا هنگامی که جنگ سختی‌های خود را فرو گذارد.» کلمه
حرب و مشتقاتش، شش بار در قرآن مجید آمده است:
«فَامَّا تَثْقَفَنَّهُمْ فیِ
الْحَرْبِ فَشَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ یَذَّکَّرُونَ؛
اگر در کارزاری با آنها رو به رو شدی به وسیله کشتن ایشان، کسانی را که دنبال آنها هستند، پراکنده سازید.»
فرق
حرب با
معرکه این است که معرکه در اصل به معنی محل قتال است، نه خود قتال، گرچه به معنی قتال نیز آمده است.
•
جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۴۹.
