حذیفة بن فتادة
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حُذَیفة بن قَتاده، ملقب به سدیدالدین،
عارف قرن دوم و سوم است.
از تاریخ
ولادت او اطلاعی در دست نیست.
وی اهل
مرعش، شهری از توابع
شام، بوده است.
حذیفه پس از
فراغت از تحصیل
علوم دینی، به خدمت
ابراهیمبن ادهم (متوفی ۱۶۱) رهنمون شد و مراتب
سلوک را در شش
ماه طی کرد و از جانب او
خرقه پوشید.
وی از
خواص ابراهیم ادهم شد و در
سفر و حضر ملازم او بود.
امینالدین هبیره بصری (متوفی ۲۸۷)، مؤسس
سلسله هبیریه ، از حذیفه خرقه دریافت کرد.
سلسله چشتیه به واسطه او به ابراهیم ادهم و در نهایت به
امام محمدباقر علیهالسلام میرسد.
حذیفه با
سفیان ثوری (متوفی ۱۶۱) و
یوسف اسباط (متوفی ۱۹۶) مصاحبت داشته
و به گزارش
چشتیعثمانی ،
او
فضیل عیاض (متوفی ۱۸۷) و
بایزید بسطامی (متوفی ۲۶۱) را نیز دیده است.
حذیفه بر لقمه
حلال بسیار تأکید داشت و به
اخلاص در
عمل ، تکریم
فقیران ، تحریم
اصحاب دنیا ، روزهداریهای طولانی و گوشهگیری از
خلق معروف بود
و ظاهراً
ازدواج نیز نکرد.
او در تأکید بر
خانهنشینی گفته چه خوب است که
خلق حتی برای
فرایض از
خانه بیرون نروند.
ابنجوزی و چشتیعثمانی
کراماتی به او نسبت دادهاند.
تاریخ وفات او، را به
اختلاف ، سال ۲۰۷،
۱۹۲
و ۲۷۶
دانستهاند.
اثری به او منسوب نیست.
بیشترین جملات منسوب به حذیفه را
ابونعیم اصفهانی نقل کرده است.
(۱) ابنجوزی، صفةالصفوة، چاپ محمود فاخوری و محمد رواس قلعهجی، بیروت ۱۳۹۹/ ۱۹۷۹.
(۲) ابنکربلائی، روضاتالجنان و جناتالجنان، چاپ جعفر سلطانالقرائی، تهران ۱۳۴۴ـ۱۳۴۹ش.
(۳) ابونعیم اصفهانی، حلیةالاولیاء و طبقات الأصفیاء، چاپ محمدامین خانجی، بیروت ۱۳۸۷/۱۹۶۷.
(۴) عبداللّهبن محمد انصاری، طبقات الصوفیه، چاپ محمدسرور مولائی، تهران ۱۳۶۲ش.
(۵) هدیهبن عبدالرحیم چشتیعثمانی، خواجگان چشت = سِیرُ الاقطاب: مجموعه زندگینامههای مشایخ چشتیه، چاپ محمدسرور مولائی، تهران ۱۳۸۶ش.
(۶) عبدالوهاببن احمد شعرانی، الطبقات الکبری، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۸.
(۷) غلام سرور لاهوری، خزینة الاصفیا، کانپور ۱۳۳۲/ ۱۹۱۴.
(۸) محمد عبدالرووفبن تاجالعارفین مُناوی، طبقات الصوفیة: الکواکب الدُّرّیة فی تراجم السادة الصوفیة، چاپ محمد ادیب جادر، بیروت ۱۹۹۹.
(۹) محمدبن مبارک میرخورد، سیرالاولیاء در احوال و ملفوظات مشایخ چشت، لاهور ۱۳۵۷ش.
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «حذیفة بن فتادة»، شماره۵۸۹۲.