• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حدیث منقطع (اخص)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


حدیث منقطع (اخص)، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و به حدیثی گفته می‌شود که یک نفر یا بیشتر از وسط سند آن حذف شده باشد.


حدیث منقطع در اصطلاح علمای حدیث سه اصطلاح دارد:
۱- حدیث منقطع (وقف بر تابعی) که اخص حدیث مرسل (اعم) شمرده شده است.
۲- حدیث منقطع (اعم) که مرادف حدیث مرسل (اعم) شمرده شده است.
۳- حدیث منقطع (اخص) که اعم آن حدیث مرسل (اعم) است.

حدیث منقطع (اخص) تعریف‌های متفاوتی دارد:
۱- حدیثی است که یک نفر از وسط سند آن حذف شده است.
۲- حدیثی است که یک نفر یا بیشتر از وسط سند حذف شده باشد.
۳- حدیثی است که یک نفر از سند آن حذف شده و یا در سند آن شخص مبهمی باشد.
۴- حدیثی است که از سند آن غیر صحابی حذف شده باشد زیرا اگر صحابی ساقط شده باشد حدیث مرسل شمرده می‌شود. (پس اخص از مرسل نیست)
۵- حدیثی است که راوی پائین‌تر از تابعی از صحابی روایت کند و واسطه تابعی در سند نباشد مثل روایت مالک بن انس فقیه از عبدالله بن عمر.

مترادفات این اصطلاح عبارتند از:
روایت منقطع (اخص)، مقاطیع (اخص)، منقطع (اخص)، خبر منقطع (اخص)، مقطوع (اخص)، خبر مقطوع (اخص)، حدیث مقطوع (اخص)، احادیث مقطوع (اخص)، احادیث منقطع (اخص)، روایت مقطوع (اخص)، مقطوعه (اخص)
[۱] سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه، ص۱۰۳-۱۰۴.    
[۲] سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه، ص۹۹.    
[۳] شهید ثانی، زین‌الدین، الرعایة فی علم الدرایه، ص۱۳۵    .
[۴] شهید ثانی، زین‌الدین، الرعایة فی علم الدرایه، ص۷۴.    
[۵] موسوی زنجانی، ابوطالب محمد، الکفایه فی علم الدرایه، ص۲۱.
[۶] صنعانی، محمد بن اسماعیل، توضیح الافکار، ج۱، ص۳۲۴.    
[۷] طریحی، فخرالدین، جامع المقال، ص۴.    
[۸] رمانی، ابوالحسن، رسالة الحدود، ج۵، ص۱۳۴.
[۹] علامه نجفی، سیدضیاءالدین، ضیاء الدرایه، ص۳۷.
[۱۰] مدیرشانه‌چی، کاظم، علم الحدیث، ص۱۶۰.
[۱۱] سخاوی، محمد بن عبدالرحمن، فتح المغیث، ج۱، ص۱۹۵.    
[۱۲] سخاوی، محمد بن عبدالرحمن، فتح المغیث، ج۱، ص۱۴۰.    
[۱۳] سخاوی، محمد بن عبدالرحمن، فتح المغیث، ج۱، ص۱۹۶.    
[۱۴] قاسمی، محمد، قواعد التحدیث، ص۱۳۰.    
[۱۵] مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۵، ص۱۸۸.
[۱۶] مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۵، ص۳۳۵.
[۱۷] مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۵، ص۸۸.
[۱۸] حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، معرفة علوم الحدیث، ص۲۷.    
[۱۹] مامقانی، عبدالله، مقباس الهدایه، ج۱، ص۳۳۰.    
[۲۰] صدر، سیدحسن، نهایة الدرایه، ص۱۹۶.    
[۲۱] مشکینی، ابوالحسن، وجیزة فی علم الرجال، ص۳۶.    
[۲۲] عاملی، حسین بن عبدالصمد، وصول الاخیار الی اصول الاخبار، ص۱۰۶.    


۱. ↑ سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه، ص۱۰۳-۱۰۴.    
۲. ↑ سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه، ص۹۹.    
۳. ↑ شهید ثانی، زین‌الدین، الرعایة فی علم الدرایه، ص۱۳۵    .
۴. ↑ شهید ثانی، زین‌الدین، الرعایة فی علم الدرایه، ص۷۴.    
۵. ↑ موسوی زنجانی، ابوطالب محمد، الکفایه فی علم الدرایه، ص۲۱.
۶. ↑ صنعانی، محمد بن اسماعیل، توضیح الافکار، ج۱، ص۳۲۴.    
۷. ↑ طریحی، فخرالدین، جامع المقال، ص۴.    
۸. ↑ رمانی، ابوالحسن، رسالة الحدود، ج۵، ص۱۳۴.
۹. ↑ علامه نجفی، سیدضیاءالدین، ضیاء الدرایه، ص۳۷.
۱۰. ↑ مدیرشانه‌چی، کاظم، علم الحدیث، ص۱۶۰.
۱۱. ↑ سخاوی، محمد بن عبدالرحمن، فتح المغیث، ج۱، ص۱۹۵.    
۱۲. ↑ سخاوی، محمد بن عبدالرحمن، فتح المغیث، ج۱، ص۱۴۰.    
۱۳. ↑ سخاوی، محمد بن عبدالرحمن، فتح المغیث، ج۱، ص۱۹۶.    
۱۴. ↑ قاسمی، محمد، قواعد التحدیث، ص۱۳۰.    
۱۵. ↑ مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۵، ص۱۸۸.
۱۶. ↑ مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۵، ص۳۳۵.
۱۷. ↑ مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۵، ص۸۸.
۱۸. ↑ حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، معرفة علوم الحدیث، ص۲۷.    
۱۹. ↑ مامقانی، عبدالله، مقباس الهدایه، ج۱، ص۳۳۰.    
۲۰. ↑ صدر، سیدحسن، نهایة الدرایه، ص۱۹۶.    
۲۱. ↑ مشکینی، ابوالحسن، وجیزة فی علم الرجال، ص۳۶.    
۲۲. ↑ عاملی، حسین بن عبدالصمد، وصول الاخیار الی اصول الاخبار، ص۱۰۶.    


پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «حدیث منقطع (اخص)»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۸/۲۲.    




جعبه ابزار