حجیت ظن مطلق

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

حجیت ظن مطلق، صحّت استناد به ظنّ مطلق در استنباط حکم شرعی است.

---

حجیت ظن مطلق، مقابل حجیت ظن خاص و به معنای صحت استناد به ظن مطلق برای استنباط احکام شرعی، در موارد عدم دست رسی به قطع و یا اماره قطعی بر حکم واقعی است.

---

گروهی از اصولیون متاخر هم چون مرحوم «میرزای قمی» و پیروان او، طرفدار انسداد باب علم و علمی هستند؛ یعنی معتقدند نسبت به بیشتر احکام فقه، هم باب علم و هم باب علمی به روی ما بسته است؛ بنابراین، به حکم عقل، چاره‌ای جز رجوع به ظن مطلق نداریم و این گونه انسداد را انسداد حقیقی می‌گویند.

---

ظن مطلق، نزد شارع حجت نیست؛ بنابر این، متابعت از آن فقط در صورتی درست است که عقل به آن حکم نماید و آن در جایی است که مکلف از دست یابی به واقع مایوس گردد؛ یعنی به امام معصوم علیه‌السّلام دست رسی نداشته باشد و باب علم نیز به روی او بسته باشد، زیرا در غیر این صورت لازم می‌آید اکثر احکام الهی که مبتنی بر ادله ظنی است، متروک گردد.

---