حبیب‌اللّه بن محمدباقر نیر واثق همدانی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حبیب‌اللّه بن محمدباقر
نیر واثق همدانی اصفهانی، فاضل
ادیب و شاعر متتبع در
اصفهان می‌باشد.
میرزا حبیب‌اللَّه
نیّر ابن حاج
شیخ محمّدباقر واثق همدانی، فاضل
ادیب و شاعر متتبع. در ۲۱
شوال ۱۳۰۸ق در
اصفهان متولّد شده و نزد پدر دانشمند خود مقدمات علوم را آموخته، سپس به درس جمعی از بزرگان مانند
شیخ مرتضی ریزی و
آخوند کاشی حاضر شده و از محضر آنان استفاده و استفاضه نموده و در خدمت
میرزا عبدالحسین قدسی (دایی خود) خط و ادب آموخت. وی طبع روانی در
شعر داشته و در انجمن شعرا حضور می‌یافته و
لقب «
نیّر الادباء» را دریافت نموده است. او در فنون
ادب و
ریاضی و شعر و نقدالشّعر و
تجوید و خط و دیگر فنون از صاحب نظران بود. او برای رفع نیازمندی‌های مادّی شغل حساب‌داری را انتخاب نموده و تا آخر
عمر بدان اشتغال داشت. به
عربی و
فارسی شعر می‌گفت و در فن مادّه گوئی مهارت داشت. جهت بیشتر علمای زمان
مرثیه و مادّه تاریخ گفته است.
سرانجام در ۴
جمادی الثانیه ۱۳۷۹ق وفات یافته و در یکی از اطاق‌های جنوبی تکیه تویسرکانی در
تخت فولاد مدفون شد.
استاد فضل‌اللّه اعتمادی متخلص به «برنا» در وفاتش گوید:
رقم زد به تاریخ «برنا» و گفت: ••••• «ز برج وفا
نیّر علم رفت»
از آثارش: ۱. «رسوا در خدع میرزا خدا» ردّ بر
بهائیان ۲. «رساله کوچکی در اغلاط قرآن‌های باغچه‌سرا» به طبع رسیده است.
این ابیات از اوست:
خواهی به مردم ار بنمائی تو ماه را ••••• یک سو فکن ز چهره دو زلف سیاه را
یک
ماه در میان دو
شب را به ما نمای ••••• تا جمله بنگریم به یک شب دو ماه را
آب حیات چشمه لعل لبش بود ••••• ای تشنه وصال بکن طی راه را
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۴۲۳-۴۲۴.
