حاج محمدصالح بن مصطفی بن علی بن جعفر بن معروف به آل‌کبه (۱۲۰۱-۱۲۸۷ق/۱۷۸۷-۱۸۷۰م). وی از بازرگانان خیّر بغداد بود. با شهرهای بزرگی مانند لندن، منچستر، دمشق، حلب، اصفهان، همدان، کلکته و بمبئیداد و ستد داشت. به عالمان و ادیبان علاقه‌مند بود و ایشان را می‌نواخت و خود نیز از دانش بهره داشت. خانۀ بزرگ او بر جانب غربی دجله، در محلی که اکنون کراده مریم خوانده می‌شود، به صورت یک انجمن ادبی درآمده بود. حاج محمدصالح همچنین به شرکت در کارهای عام‌المنفعه علاقه داشت و از جمله به نوسازی منزلگاه‌های میان شهرهای مهم عراق، به‌ویژه بغداد، سامرا، کربلا و نجف پرداخت. وی با شیخ محمدحسن صاحب جواهر و شیخ مرتضی انصاری آشنایی و مکاتبه داشت و این دو فقیه از او به نیکی یاد کرده‌اند.
