• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جیاد (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: جِیاد (لغات‌قرآن)، اسب.
دیگر کاربردها: جیاد (ابهام زدایی).


جِیاد (به کسر جیم) از واژگان قرآن کریم جمع جواد و جیّد به معنای اسب اصیل است.



جِیاد به معنای اسب اصیل است.
مجمع البیان آن را جمع جواد گرفته است.
قاموس جمع جیّد گفته است.
در مجمع علّت این تسمیه را تندروی آن دانسته که گویی راه رفتن را بذل می‌کند.


به موردی از جِیاد که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - جِیادُ (آیه ۳۱ سوره ص )

(اِذْ عُرِضَ عَلَیْهِ بِالْعَشِیِّ الصَّافِناتُ‌ الْجِیادُ)
«آن‌گاه که وقت غروب اسبان با نشاط و تیز رو به او عرضه شدند.»
صافنه اسبی است که بر سه پا ایستد و گوشه پای چهارم را به زمین گذارد.
جیاد جمع جیّد یا جواد به معنی اسب اصیل و تندرو است.



این لفظ فقط یک‌بار در قرآن مجید آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۸۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۲۱۱.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۳، ص۲۹.    
۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۳۵۷.    
۵. فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۱، ص۲۸۵.    
۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۳۵۷.    
۷. ص/سوره۳۸، آیه۳۱.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۳۰۷.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۲۰۲.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۹۹.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۴۰.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۳۵۶.    
۱۳. فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۱، ص۲۸۵.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۳۵۷.    
۱۵. ص/سوره۳۸، آیه۳۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «جیاد»، ج۲، ص۸۸.    






جعبه ابزار