• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جِدار (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





جِدار (به کسر جیم) از واژگان قرآن کریم به معنای دیوار است.
أَجْدَر (به فتح الف، دال و سکون جیم) به معنای سزاوارتر و لایق‌تر بودن است.



جِدار به معنای دیوار است.
جمع آن‌ جُدُر (بر وزن شتر) است‌.


به مواردی از جِدار که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - جِدَارًا (آیه ۷۷ سوره کهف)

(فَوَجَدَا فِيهَا جِدَارًا يُرِيدُ أَنْ يَنقَضَّ)
«در آن‌جا دیواری یافتند که می‌خواست بیفتد و خراب شود.»


۲.۲ - جُدُرٍ (آیه ۷۷ سوره کهف)

(لَا يُقَاتِلُونَكُمْ جَمِيعًا إِلَّا فِي قُرًى مُّحَصَّنَةٍ أَوْ مِن وَرَاء جُدُرٍ)
(آن‌ها همگى جز در دژهاى محكم يا از پشت ديوارها با شما نمى‌جنگند.)
راغب گوید: دیوار را از لحاظ ارتفاع، جدار و از لحاظ اینکه مکانی را احاطه کرده حائط گویند.

۲.۳ - اَجْدَرُ (آیه ۹۷ سوره توبه)

أَجْدَر: به معنی سزاوارتر و لایق‌تر بودن است.
(الْاَعْرابُ اَشَدُّ کُفْراً وَ نِفاقاً وَ اَجْدَرُ اَلَّا یَعْلَمُوا حُدُودَ ما اَنْزَلَ اللَّهُ عَلی‌ رَسُولِهِ‌)
«عرب‌های بادیه‌نشین از حیث کفر و نفاق محکم‌تر، و سزاوارترند که حدود آن‌چه را خدا بر پیامبرش نازل کرده نشناسند.»
در مجمع البیان فرموده، اجدر از جدر الحائط (به سکون دال) که به معنی اصل و اساس آن است، گرفته شده، گویا سزاوار و لایق بودن یک نوع محکمی و پایه است.



۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۲۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۸۹.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۲۴۴.    
۴. کهف/سوره۱۸، آیه۷۷.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۴۸۰.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۳۴۶.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۱۱۱.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۷۵۱.    
۹. حشر/سوره۵۹، آیه۱۴.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۴۷.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۳۶۷.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۲۱۲.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۳۳۷.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۹۶.    
۱۵. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۱۸۹.    
۱۶. توبه/سوره۹، آیه۹۷.    
۱۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۵۰۲.    
۱۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۳۷۰.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۱۹۱.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۱۰۹.    
۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۱۹۱.    
۲۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۱۰۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «جدر»، ج۲، ص۲۲.    






جعبه ابزار