• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جُلُود (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





جُلُود: (وَاَبْصارُهُمْ وَ جُلُودُهُمْ)
«جُلُود» جمع‌ «جِلْد» به معنای پوست‌ها می‌باشد.



(حَتَّى إِذَا مَا جَاؤُوهَا شَهِدَ عَلَيْهِمْ سَمْعُهُمْ وَأَبْصَارُهُمْ وَجُلُودُهُمْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ) (وقتی به آن می‌رسند، گوش‌ها و چشم‌ها و پوست‌های تنشان به آنچه انجام می‌دادند گواهی می‌دهند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: مراد از جلود- پوست‌ها از آنجایی که در آیه شریفه قیدی برایش ذکر نشده، مطلق پوست بدن است که می‌تواند به خیلی از گناهان شهادت دهد، گناهانی که جز با داشتن پوست بدن انجام نمی‌شود، مانند زنا و امثال آن. البته ممکن هم هست در این صورت شهادت جلود را عمومیت داده، بگوییم: همین یک شهادت شامل شهادت دست‌ها و پاها که در آیه‌ (الْیَوْمَ نَخْتِمُ عَلی‌ اَفْواهِهِمْ وَ تُکَلِّمُنا اَیْدِیهِمْ وَ تَشْهَدُ اَرْجُلُهُمْ بِما کانُوا یَکْسِبُونَ) نیز می‌شود هر چند که این احتمال بعید است.
بعضی‌ از مفسرین گفته‌اند: هر چند که قیدی برای جلود نیاورده و نفرموده پوست کدامیک از اعضا ولی مطلق پوست هم مراد نیست، بلکه تنها پوست آلت تناسلی منظور بوده، که به خاطر رعایت ادب نام آن را نبرده. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. فصلت/سوره۴۱، آیه۲۰.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۱۹۹.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۲۵.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۰، ص۲۶۷.    
۵. فصلت/سوره۴۱، آیه۲۰.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۷۸.    
۷. یس/سوره۳۶، آیه۶۵.    
۸. کاشانی، ملا فتح‌الله، تفسیر منهج الصادقین فی الزام المخالفین، ج۸، ص۱۸۱.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۵۷۵.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۳۷۹.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۲، ص۳۶.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۱۵.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «جُلُود»، ص۱۶۵.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره فصلت | لغات قرآن




جعبه ابزار